خداوند متعال از نادانی مشرکان و شدت گمراهیشان خبر میدهد که آنان ﴿يَثۡنُونَ صُدُورَهُمۡ﴾ سینههایشان را کج میکنند، ﴿لِيَسۡتَخۡفُواْ مِنۡهُ﴾ تا خود را از خدا پنهان دارند، و با چرخاندن سینههایشان، حجابی در مقابل علم خدا ایجاد کنند و خداوند احوال آنان را نداند و قیافههایشان را نبیند. خدا، با بیان اشتباه آنها و گمان پوچشان، میفرماید: ﴿أَلَا حِينَ يَسۡتَغۡشُونَ ثِيَابَهُمۡ﴾ هان! آنان هنگامی که با جامههایشان خود را میپوشانند. خداوند در این حالت که یکی از مخفیترین حالات است، از آنها آگاه است. بلکه خداوند، ﴿يَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ﴾ گفتهها و کارهایی را که پنهان میدارند، ﴿وَمَا يُعۡلِنُونَ﴾ و گفتهها و کارهایی را که آشکار میکنند، میداند، و حتی پوشیدهتر از این را نیز میداند، ﴿إِنَّهُۥ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ﴾ همانا خدا به ارادهها و وسوسهها و افکاری که در دلهاست و نه در پنهان و نه در آشکار آن را بر زبان نیاوردهاند، آگاه است. پس چگونه حالت شما بر او پوشیده میماند آنگاه که سینههایتان را کج میکنید تا خود را از او پنهان بدارید؟! احتمال دارد معنی آیه این باشد که خداوند از کسانی صحبت میکند که پیامبر را تکذیب کردند و از دعوتش غافل شدند، و از شدت رویگردانیشان وقتی پیامبر صلی الله علیه وسلم را میدیدند ﴿يَثۡنُونَ صُدُورَهُمۡ﴾ خود را خم میکردند، تا آنها را نبیند و دعوتش را به گوش آنان نرساند و آنان را به چیزی که به نفع آنان است، اندرز ندهد. پس آیا از این رویگردانی بالاتر چیزی هست؟!!
سپس خداوند آنها را هشدار داد که او به همۀ حالاتشان آگاه است، و هیچ چیزی بر او پوشیده نمیماند، و به زودی آنها را به خاطر کارهایشان مجازات خواهد کرد.