ترجمة معاني سورة الأنفال - الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - رقم الصفحة 177 - موسوعة القرآن الكريم

سورة الأنفال - انفال

من مقاصد السورة:

الامتنان على المؤمنين بنصر الله لهم في بدر، وبيان سنن النصر والهزيمة.

منت نهادن بر مؤمنان با یاری رساندن الله متعال به آنان در روز بدر، و بیان نمودن سنت های الهی در پیروزی و شکست.

1 : 8

یَسْـَٔلُوْنَكَ عَنِ الْاَنْفَالِ ؕ— قُلِ الْاَنْفَالُ لِلّٰهِ وَالرَّسُوْلِ ۚ— فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَصْلِحُوْا ذَاتَ بَیْنِكُمْ ۪— وَاَطِیْعُوا اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗۤ اِنْ كُنْتُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

- ای رسول- اصحابت در مورد غنیمت‌ها از تو می‌پرسند، که چگونه تقسیم می‌شود؟ و میان چه کسانی تقسیم می‌شود؟ - ای رسول- در پاسخ به سؤال آنها بگو: غنیمت‌ها به الله و رسولش اختصاص دارد، و حکم آن در تصرف و توزیع، از آنِ الله و رسولش است، پس شما وظیفه‌ای جز فرمان‌برداری و تسلیم‌ شدن ندارید، پس -ای مؤمنان- با اجرای اوامر و اجتناب از نواهیِ الله، تقوای او تعالی را پیشه کنید، و دشمنی‌ها و جدایی‌های میان یکدیگر را با محبت و پیوستگی و خوش‌ اخلاقی و گذشت اصلاح کنید، و به فرمان‌برداری از الله و فرمان‌برداری از رسولش پایبند باشید اگر واقعا مؤمن هستید؛ زیرا ایمان، شخص را بر طاعت و دوری از معصیت برمی‌انگیزاند. این سؤال پس از رخداد بدر واقع شد.

2 : 8

اِنَّمَا الْمُؤْمِنُوْنَ الَّذِیْنَ اِذَا ذُكِرَ اللّٰهُ وَجِلَتْ قُلُوْبُهُمْ وَاِذَا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ اٰیٰتُهٗ زَادَتْهُمْ اِیْمَانًا وَّعَلٰی رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُوْنَ ۟ۚۙ

همانا مؤمنان واقعی کسانی هستند که وقتی الله یاد شود دل‌های‌شان بترسد؛ آن‌گاه دل‌ها و بدن‌های‌شان به انجام طاعت جهت‌دهی می‌شود، و هرگاه آیات الله بر آنها خوانده شود در آن می‌اندیشند، آن‌گاه ایمانی بر ایمان‌شان افزوده می‌شود، و برای جلب مصالح و دفع مفاسدشان فقط به پروردگارشان اعتماد می‌کنند.

3 : 8

الَّذِیْنَ یُقِیْمُوْنَ الصَّلٰوةَ وَمِمَّا رَزَقْنٰهُمْ یُنْفِقُوْنَ ۟ؕ

همان کسانی‌که بر ادای نماز با صفت کامل آن در اوقاتش مداومت می‌کنند، و از آنچه که به آنها روزی داده‌ایم نفقات واجب و مستحب را پرداخت می‌کنند.

4 : 8

اُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْمُؤْمِنُوْنَ حَقًّا ؕ— لَهُمْ دَرَجٰتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَّرِزْقٌ كَرِیْمٌ ۟ۚ

آنها که این صفات را دارند، همان مؤمنان واقعی هستند؛ زیرا ویژگی‌های ایمان و اسلام آشکار را با هم دارند، و پاداش آنها منازلی عالی نزد پروردگارشان، و آمرزشی برای گناهان‌شان و روزی‌ای گرامی، و نعمت‌هایی است که الله برای‌شان آماده ساخته است.

5 : 8

كَمَاۤ اَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِنْ بَیْتِكَ بِالْحَقِّ ۪— وَاِنَّ فَرِیْقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِیْنَ لَكٰرِهُوْنَ ۟ۙ

همان‌گونه که الله پس از آن‌که در تقسیم غنائم با یکدیگر اختلاف و تنازع کردید تقسیم غنائم را از شما گرفت، و آن را به الله و رسولش اختصاص داد، - ای رسول- پروردگارت با وحیی که بر تو نازل کرده است به خروج از مدینه برای رویارویی با مشرکان به تو فرمان داد، درحالی‌که گروهی از مؤمنان از این کار خوش‌شان نمی‌آمد.

6 : 8

یُجَادِلُوْنَكَ فِی الْحَقِّ بَعْدَ مَا تَبَیَّنَ كَاَنَّمَا یُسَاقُوْنَ اِلَی الْمَوْتِ وَهُمْ یَنْظُرُوْنَ ۟ؕ

- ای رسول- این گروه از مؤمنان در مورد قتال با مشرکان پس از اینکه به روشنی دانستند واقع می‌شود با تو مجادله می‌کنند، گویی به‌سوی مرگ کشانده می‌شوند و واقعا دارند آن را می‌بینند. این امر به‌سبب آن است که برای خروج به هدف قتال، به شدت ناخشنود هستند؛ زیرا آنها برای قتال آماده نشده‌اند، و خودشان را تجهیز نکرده‌اند.

7 : 8

وَاِذْ یَعِدُكُمُ اللّٰهُ اِحْدَی الطَّآىِٕفَتَیْنِ اَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّوْنَ اَنَّ غَیْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُوْنُ لَكُمْ وَیُرِیْدُ اللّٰهُ اَنْ یُّحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِمٰتِهٖ وَیَقْطَعَ دَابِرَ الْكٰفِرِیْنَ ۟ۙ

- ای مؤمنان مجادله‌ کننده- به یاد آورید آن‌گاه که الله به شما وعده داد که به یکی از دو گروه مشرکان دست خواهید یافت، یعنی کاروان تجاری و اموالی که حمل می‌کند تا آنها را به عنوان غنیمت بگیرید، یا گروه جنگی که با آنها بجنگید و بر آنها پیروز شوید، و شما دوست داشتید که کاروان تجاری به‌سبب سهولت و آسانیِ تسلط به آن بدون قتال، از شما باشد، اما الله می‌خواست که با فرمان‌ دادن به شما به قتال، حق را محقق گرداند؛ تا بزرگان مشرکان را بکشید، و بسیاری از آنها را به اسارت بگیرید تا قدرت اسلام آشکار شود.

8 : 8

لِیُحِقَّ الْحَقَّ وَیُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُوْنَ ۟ۚ

تا الله حق را با پیروزی اسلام و پیروانش محقق گردانَد، و این امر با شواهدی بر صدق آن محقق می‌گردد، و به این هدف که او سبحانه باطل را با دلایلی که بطلانش را آشکار می‌سازد باطل گردانَد، هر چند مشرکان این امر را نپسندند، اما الله آن را آشکار می‌سازد.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• ينبغي للعبد أن يتعاهد إيمانه ويُنمِّيه؛ لأن الإيمان يزيد وينقص، فيزيد بفعل الطاعة وينقص بضدها.

بنده باید بر ایمان خود مواظبت کند و آن را رشد دهد؛ زیرا ایمان کم و زیاد می‌شود، یعنی با انجام طاعت زیاد و با ضد آن کم می‌شود.

• الجدال محله وفائدته عند اشتباه الحق والتباس الأمر، فأما إذا وضح وبان فليس إلا الانقياد والإذعان.

محل و فایدۀ جدل هنگام مشتبه ‌شدن حق و التباس امر است، اما وقتی حق آشکار و واضح شد، راهی جز فرمان‌برداری و تسلیم‌ شدن وجود ندارد.

• أَمْر قسمة الغنائم متروك للرّسول صلى الله عليه وسلم، والأحكام مرجعها إلى الله تعالى ورسوله لا إلى غيرهما.

امر تقسیم غنیمت‌ها به رسول واگذار شده است، و مرجع احکام به‌سوی الله تعالی و رسولش است نه غیر آن دو.

• إرادة تحقيق النّصر الإلهي للمؤمنين؛ لإحقاق الحق وإبطال الباطل.

ارادۀ تحقق پیروزی الهی برای مؤمنان؛ برای احقاق حق و ابطال باطل.