آنگاه موسی علیه السلام خشمگین به خاطر عبادت گوساله توسط قومش و اندوهگین به خاطر آنها نزدشان بازگشت، موسی علیه السلام گفت: ای قوم من، آیا الله وعدهای نیکو به شما نداد که تورات را بر شما فرو میفرستد، و شما را به بهشت درمیآورد، پس آیا زمانی طولانی بر شما گذشت که فراموش کردید؟ یا با این کارتان خواستید خشمی از جانب پروردگارتان بر شما نازل شود، و عذابش بر شما واقع گردد، و به این منظور با وعدۀ من مبنی بر اینکه تا وقتی نزدتان باز گردم بر طاعت ثابت قدم باشید، مخالفت کردید؟!
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• من سُنَّة الله انتقامه من المجرمين بما يشفي صدور المؤمنين، ويقر أعينهم، ويذهب غيظ قلوبهم.
یکی از سنتهای الله انتقام او تعالی از مجرمان است. این انتقام، سینههای مؤمنان را شفا میبخشد، و چشمانشان را خنک میگرداند، وخشم دلهایشان را از بین میبرد.
• الطاغية شؤم على نفسه وعلى قومه؛ لأنه يضلهم عن الرشد، وما يهديهم إلى خير ولا إلى نجاة.
ستمگر هم بر خودش و هم بر قومش شوم است؛ زیرا آنها را از راه راست گمراه میسازد، و آنها را نه به خیر هدایت میکند و نه به رستگاری.
نعمتها، نگهداری و شکر زیاد را ایجاب میکنند و انکار آنها موجب رسیدن و نزول خشم الله میگردد.
• الله غفور على الدوام لمن تاب من الشرك والكفر والمعصية، وآمن به وعمل الصالحات، ثم ثبت على ذلك حتى مات عليه.
الله همیشه برای کسیکه از شکر و کفر و گناه توبه کند، و به او تعالی ایمان آورد و اعمال صالح انجام دهد، سپس تا زمان مرگ بر این کار استقامت ورزد، آمرزنده است.
• أن العجلة وإن كانت في الجملة مذمومة فهي ممدوحة في الدين.
شتاب هر چند بهطور کلی مذموم است اما در انجام امور دینی پسندیده است.