فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِّیْثَاقَهُمْ لَعَنّٰهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوْبَهُمْ قٰسِیَةً ۚ— یُحَرِّفُوْنَ الْكَلِمَ عَنْ مَّوَاضِعِهٖ ۙ— وَنَسُوْا حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُوْا بِهٖ ۚ— وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلٰی خَآىِٕنَةٍ مِّنْهُمْ اِلَّا قَلِیْلًا مِّنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِیْنَ ۟
د هغوی د وعده خلافۍ له کبله مونږ په لعنت کړل او د هغوی زړونه مو سخت وګرځول. هغوی خبری له خپلې معنا څخه اړوي. او هغه څه یې هیر کړل چې هغوی ته پری پند ورکړاې شوی وو. او ته په پرله پسې توګه د هغوی له یوی نا دودې څخه خبریږی، د هغوی ډیر لږ خلک له دی بدیو نه لری دي. خو بیا هم ورته عفوه وکړه او مخ تری واړه وه بې شکه چې الله پاک احسان کوونکي خوښوي.
التفاسير: