له يهودو، نصاراوو او له مشرکانو چې چا کفر کړی و، هغوی په کفر کې له خپلې ډلې او اتفاق څخه بېلېدونکي نه وو ترڅو چې څرګند دليل او ښکاره حجت ورته را نه شي.
او يهود چې تورات ورکړل شوی و او نصارا چې انجيل ورکړل شوی و وروسته تر هغه سره بېل شول، چې الله هغوی ته خپل نبي ولېږلو؛ نو ځينو يې اسلام راوړ، او ځينې يې په کفر کې له بريده واوښتل، سره له دې چې د هغه د نبي پر رېښتينولۍ پوهېدل.
پرته له شکه له يهودانو او نصاراوو چې چا کفر کړی د قيامت په ورځ به دوزخ ته ننوځي او تل به پکې وي، همدوی ترټولو بدخلک دي، ځکه پر الله يې کفر کړی او د هغه رسول يې درواغجن ګڼلی دی.
د هغوی بدله د خپل پالونکي سره داسې جنتونه دي چې تر ماڼيو او ونو لاندې به يې ويالې بهيږي، تل ترتله به پکې اوسېدونکي وي، الله له هغوی څخه راضي دی ځکه چې پر هغه يې ايمان راوړی او د هغه پيروي يې کړې ده، هغوی له الله څخه راضي دي ځکه چې د هغه لورېينه يې ترلاسه کړې ده، او دغه لورېينه هغه څوک ترلاسه کولای شي چې له خپل پالونکي وېريږي، نو د هغه امر پرځای کوي او له نهي يې ډډه کوي.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• خشية الله سبب في رضاه عن عبده.
کافران ترټولو بد خلک دي او مؤمنان ترټولو غوره دي.
• شهادة الأرض على أعمال بني آدم.
له الله څخه وېره د هغه له خپل بنده څخه د خوښۍ لامل کيږي.