ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم
رقم الصفحة:
6
:
65
اَسْكِنُوْهُنَّ مِنْ حَیْثُ سَكَنْتُمْ مِّنْ وُّجْدِكُمْ وَلَا تُضَآرُّوْهُنَّ لِتُضَیِّقُوْا عَلَیْهِنَّ ؕ— وَاِنْ كُنَّ اُولَاتِ حَمْلٍ فَاَنْفِقُوْا عَلَیْهِنَّ حَتّٰی یَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ ۚ— فَاِنْ اَرْضَعْنَ لَكُمْ فَاٰتُوْهُنَّ اُجُوْرَهُنَّ ۚ— وَاْتَمِرُوْا بَیْنَكُمْ بِمَعْرُوْفٍ ۚ— وَاِنْ تَعَاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهٗۤ اُخْرٰی ۟ؕ
اې مېړونو! هغوی هلته و اوسوئ چې په توان کې مو وي، الله مو پر بل څه نه مکلفوي، پر هغوی د تنګۍ راوستلو په هيله پر هغوی په خرڅه، استوګنه او نورو کې ضرر مه رسوئ، که چېرې طلاق شوې ښځې بلاربې وي؛ نو پر هغوی تر هغه خرڅه کوئ چې خپل بار (حمل) کېږدي، که هغوی مو اولادونو ته تی ورکړي؛ نو هغوی ته د تی ورکولو مزدوري ورکړئ، او په ښه توګه د هغوی د مزدورۍ خبره ورسره وکړئ، که چېرې مېړه د ښځې په غوښتل شوې مزدورۍ کې بخيلي وکړي، او هغه ښځه هم بخيلي وکړي پر هغه څه راضي نه شي مګر چې دا يې غواړي، نو بيا دې پلار بله تی ورکوونکي په مزدورۍ ورته ونيسي چې بچي ته يې تی ورکوي.
التفاسير:
7
:
65
لِیُنْفِقْ ذُوْ سَعَةٍ مِّنْ سَعَتِهٖ ؕ— وَمَنْ قُدِرَ عَلَیْهِ رِزْقُهٗ فَلْیُنْفِقْ مِمَّاۤ اٰتٰىهُ اللّٰهُ ؕ— لَا یُكَلِّفُ اللّٰهُ نَفْسًا اِلَّا مَاۤ اٰتٰىهَا ؕ— سَیَجْعَلُ اللّٰهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُّسْرًا ۟۠
چا لره چې په مال کې پراخي وي هغه دې پر خپله طلاق شوې ښځه او خپل زوی له خپلې پراخۍ سره سم لګښت وکړي او پر چا چې روزي تنګه کړل شوې وي، نو له هغه څه دې لګښت وکړي چې الله هغه ته ورکړي دي، الله هيڅوک نه مکلفوي مګر پر هغه څه چې ورکړي يې دي، نه يې ترهغه په پورته مکلفوي او نه له خپل توان په زياتو سره، او الله به د هغه د حالت له تنګۍ او سختۍ وروسته هغه ته پراخي او شتمني ورکړي.
التفاسير:
8
:
65
وَكَاَیِّنْ مِّنْ قَرْیَةٍ عَتَتْ عَنْ اَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهٖ فَحَاسَبْنٰهَا حِسَابًا شَدِیْدًا وَّعَذَّبْنٰهَا عَذَابًا نُّكْرًا ۟
او ډېری هغه کلي چې د خپل پالونکي او د هغه د رسولانو عليهم السلام له امر يې سرغړونه وکړه، له هغوی سره مو د هغوی د بدو کړنو په اړه سخت حساب وکړ، او په دنيا او آخرت کې مو هغوی ته سخت عذاب ورکړ.
التفاسير:
9
:
65
فَذَاقَتْ وَبَالَ اَمْرِهَا وَكَانَ عَاقِبَةُ اَمْرِهَا خُسْرًا ۟
نو د خپلو بدو کړنو پايله يې وڅکله، او پايله يې په دنيا کې تاوان او په آخرت کې تاوان و.
التفاسير:
10
:
65
اَعَدَّ اللّٰهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِیْدًا ۙ— فَاتَّقُوا اللّٰهَ یٰۤاُولِی الْاَلْبَابِ— الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا ۛۚ— قَدْ اَنْزَلَ اللّٰهُ اِلَیْكُمْ ذِكْرًا ۟ۙ
الله د هغوی لپاره قوي عذاب چمتو کړی، نو اې هغه د عقل څښتنانو چې پر الله يې ايمان راوړی او د هغه پر رسول يې ايمان راوړی! له الله څخه د هغه د امرونو په پرځای کولو او له نواهيوو يې په ډډه کولو ووېرېږئ، ترڅو پر تاسو هغه څه را نه شي چې پر هغوی راغلل، الله تاسو ته داسې ياد[نصیحت] را نازل کړی چې تاسو ته د هغه د سرغړونې بده پايله او د هغه د پيروۍ ښه پايله در په يادوي.
التفاسير:
11
:
65
رَّسُوْلًا یَّتْلُوْا عَلَیْكُمْ اٰیٰتِ اللّٰهِ مُبَیِّنٰتٍ لِّیُخْرِجَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ مِنَ الظُّلُمٰتِ اِلَی النُّوْرِ ؕ— وَمَنْ یُّؤْمِنْ بِاللّٰهِ وَیَعْمَلْ صَالِحًا یُّدْخِلْهُ جَنّٰتٍ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ خٰلِدِیْنَ فِیْهَاۤ اَبَدًا ؕ— قَدْ اَحْسَنَ اللّٰهُ لَهٗ رِزْقًا ۟
دغه ياد (ذکر) هغه رسول دی چې پر تاسو د الله داسې څرګندوونکي ايتونه لولي چې هيڅ پټوالی پکې نشته، په دې هيله چې هغه کسان د لارورکۍ له تيارو څخه د لارښوونې رڼا ته را وباسي چې پر الله يې ايمان راوړی او د هغه د رسول تصديق يې کړی او نېک عملونه يې کړي دي، او څوک چې پر الله باور لري او نېک عمل کوي، الله به يې داسې جنتونو ته ننباسي چې تر ماڼيو او ونو لاندې به يې ويالې بهيږي تل به پکې اوسېدونکی وي، الله هغه ته ښه روزي ورکړې چې داسې جنت ته يې ننه اېستلی چې نعمتونه يې نه ختميږي.
التفاسير:
12
:
65
اَللّٰهُ الَّذِیْ خَلَقَ سَبْعَ سَمٰوٰتٍ وَّمِنَ الْاَرْضِ مِثْلَهُنَّ ؕ— یَتَنَزَّلُ الْاَمْرُ بَیْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوْۤا اَنَّ اللّٰهَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ ۙ— وَّاَنَّ اللّٰهَ قَدْ اَحَاطَ بِكُلِّ شَیْءٍ عِلْمًا ۟۠
الله همغه ذات دی چې اووه اسمانونه يې پيداکړي دي او د اوو اسمانو د پيدايښت غوندې يې اووه ځمکې پيداکړې دي، د الله شرعي او د کايناتو اړوند امر د هغو ترمنځ را نازليږي، په دې هيله چې پوه شئ چې بېشکه الله پر هرڅه ځواکمن دی، هيڅ شی يې نه شي بې وسې کولای، او هغه پاک ذات د پوهې له اړخه پر هرڅه را چاپېر دی، له هغه څخه نه په اسمانونو کې او نه په ځمکه کې څه پټېدلای شي.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• عدم وجوب الإرضاع على الحامل إذا طلقت.
پر بلاربه ښځه تی ورکول واجب نه دي کله چې هغه طلاقه شوې وي.
• التكليف لا يكون إلا بالمستطاع.
تکليف له وس سره سم وي.
• الإيمان بقدرة الله وإحاطة علمه بكل شيء سبب للرضا وسكينة القلب.
د الله پر قدرت او پر هرڅه د هغه د پوهې پر چاپېروالي ايمان لرل د الله د رضا او د زړه د ډاډ لامل دی.
