وَمِنْهُمْ مَّنْ یَّسْتَمِعُ اِلَیْكَ ۚ— وَجَعَلْنَا عَلٰی قُلُوْبِهِمْ اَكِنَّةً اَنْ یَّفْقَهُوْهُ وَفِیْۤ اٰذَانِهِمْ وَقْرًا ؕ— وَاِنْ یَّرَوْا كُلَّ اٰیَةٍ لَّا یُؤْمِنُوْا بِهَا ؕ— حَتّٰۤی اِذَا جَآءُوْكَ یُجَادِلُوْنَكَ یَقُوْلُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْۤا اِنْ هٰذَاۤ اِلَّاۤ اَسَاطِیْرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟
او ځیني له مشرکانو نه هغه دي چې غوږ ږدي تاته –ای پیغمبره- کله چې ته قران کریم لولې، لیکن دوی ته ګټه نه رسوي هغه څه چې دوی ورته غوږ ږدي؛ ځکه چې مونږ د دوی په زړونو باندې پردې ګرځولي تر څو په قران کریم باندې پوه نشي، د دوی د ضد او مخ اړولو د وجې نه، او مونږ د دوی په غوږونو کې کوڼوالی ایښودی د فایده مندو اوریدلو نه، او څومره چې دوی د ښکاره نښو او ښکاره دلیلونو څخه وویني بیا پرې هم ایمان نه راوړي، تر دې چې دوی تاته راشي او تاسره د حق په مقابل کې په باطل باندې جګړې کوي او وایې: نه دي هغه څه چې تا پرې راتګ کړی مګر اخیستل شوي د پخوانیو کتابونو څخه.
التفاسير: