قُلْ یٰۤاَهْلَ الْكِتٰبِ لَسْتُمْ عَلٰی شَیْءٍ حَتّٰی تُقِیْمُوا التَّوْرٰىةَ وَالْاِنْجِیْلَ وَمَاۤ اُنْزِلَ اِلَیْكُمْ مِّنْ رَّبِّكُمْ ؕ— وَلَیَزِیْدَنَّ كَثِیْرًا مِّنْهُمْ مَّاۤ اُنْزِلَ اِلَیْكَ مِنْ رَّبِّكَ طُغْیَانًا وَّكُفْرًا ۚ— فَلَا تَاْسَ عَلَی الْقَوْمِ الْكٰفِرِیْنَ ۟
ته ووایه -ای پیغمبره-: نه یاستۍ تاسو -ای یهودیانو او نصاراو- په هیڅ شي باندې د دین نه چې یقین پرې کیدلی شي تر دې چې تاسو عمل وکړئ په هغه څه چې په تورات او انجیل کې دي، او عمل وکړئ په هغه څه چې نازل شوي په تاسو باندې د قران کریم نه هغه چې نه صحي کیږي ستاسو ایمان مګر په ایمان راوړلو سره په هغه باندې، او په عمل کولو سره په هغه څه چې دې کې دي، او خامخا زیاتوي به ډیرو اهل کتابو لره هغه وحي (قران) چې تاته نازل شوی سرکشي سره د سرکشۍ نه، او کفر سره د کفر نه، د هغه حسد د وجې نه چې دوی پکې دي، نو ته مه غمجن کیږه په دې قوم کافرانو باندې، او په هغو مومنانو کې چې ستا ملګرتیا کوي تالره بسنه او پوره والی دي.
التفاسير: