اَشِحَّةً عَلَیْكُمْ ۖۚ— فَاِذَا جَآءَ الْخَوْفُ رَاَیْتَهُمْ یَنْظُرُوْنَ اِلَیْكَ تَدُوْرُ اَعْیُنُهُمْ كَالَّذِیْ یُغْشٰی عَلَیْهِ مِنَ الْمَوْتِ ۚ— فَاِذَا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوْكُمْ بِاَلْسِنَةٍ حِدَادٍ اَشِحَّةً عَلَی الْخَیْرِ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ لَمْ یُؤْمِنُوْا فَاَحْبَطَ اللّٰهُ اَعْمَالَهُمْ ؕ— وَكَانَ ذٰلِكَ عَلَی اللّٰهِ یَسِیْرًا ۟
پر تاسو -ای مومنانو- بخیلان دي په مالونو کې چې ستاسو مرسته پرې نه کوي، او په خپلو ځانو بخیلان دي چې تاسو سره جنګ ته نه ځي، او بخیلان په دوستۍ کې نو تاسو سره دوستي نه کوي، پس کله چې ویره پرې راشي د دښمن سره د مخامخ کېدو پر مهال نو وینې به دوی چې تا ته به ګوري -ای پېغمبره- چې سترګې به یې چورلي له بې زړه توب څخه په شان د هغه چا د سترګو چې د مرګ سلګۍ پرې وي، خو کله چې وېره ترې لاړه شي او ډاډه شي نو تاسو بیا د تېرو ژبو په وینا ځوروي، بخیلان دي د غنیمتونو په لټولو کې، د دې صفاتو لرونکو ریښتنی ایمان نه دی راوړی، نو الله تعالی یې د کړنو ثواب برباد کړی، او دا بربادول الله تعالی ته اسانه دي.
التفاسير: