فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُوْلٍ حَسَنٍ وَّاَنْۢبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا ۙ— وَّكَفَّلَهَا زَكَرِیَّا ؕ— كُلَّمَا دَخَلَ عَلَیْهَا زَكَرِیَّا الْمِحْرَابَ ۙ— وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا ۚ— قَالَ یٰمَرْیَمُ اَنّٰی لَكِ هٰذَا ؕ— قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ یَرْزُقُ مَنْ یَّشَآءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ ۟
پس قبوله کړه الله تعالی د هغې منخته په ښائسته قبلیدو، او ستره یې کړه په ښائسته سترېدو، او د نېکانو بندګانو زړونه یې پرې نرم کړل، او پالنه یې زکریا علیه السلام ته وسپارله، او زکریا علیه السلام به چې کله د عبادت ځای ته ورننوته نو دې سره به یې پاکه او آسانه روزي موندله، نو ورته یې وویل: ای مریمې! دا روزي له کومه کوې؟ په ځواب کې یې ورته وویل: دا روزي د الله لخوا ده، بېشکه الله پراخه او بې حسابه روزي ورکوي چاته چې وغواړي.
التفاسير: