ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم
رقم الصفحة:
12
:
25
اِذَا رَاَتْهُمْ مِّنْ مَّكَانٍ بَعِیْدٍ سَمِعُوْا لَهَا تَغَیُّظًا وَّزَفِیْرًا ۟
کله چې اور کافران وويني چې هغوی ور وستل کيږي، له لرې ځايه به يې خوټېدل او سخت وېروونکی آواز پر هغوی د سختې غوسې له امله واوري.
التفاسير:
13
:
25
وَاِذَاۤ اُلْقُوْا مِنْهَا مَكَانًا ضَیِّقًا مُّقَرَّنِیْنَ دَعَوْا هُنَالِكَ ثُبُوْرًا ۟ؕ
کله چې دغه کافران د دوزخ په يو تنګ ځای کې په داسې حال کې وغورځول شي چې لاسونه يې په غاړو کې په ځنځيرونو تړل شوي وي، هغوی به له دوزخ څخه د خلاصون په تمه د خپلو ځانونو مرګ وغواړي.
التفاسير:
14
:
25
لَا تَدْعُوا الْیَوْمَ ثُبُوْرًا وَّاحِدًا وَّادْعُوْا ثُبُوْرًا كَثِیْرًا ۟
ورته وبه ويل شي: ای کافرانو نن يو مرګ مه غواړئ، ډېر مرګونه وغواړئ، خو هغه غوښتنه به مو ونه منل شي چې کوئ يې، بلکې تل به په دردوونکې سزا کې پاتې شئ.
التفاسير:
15
:
25
قُلْ اَذٰلِكَ خَیْرٌ اَمْ جَنَّةُ الْخُلْدِ الَّتِیْ وُعِدَ الْمُتَّقُوْنَ ؕ— كَانَتْ لَهُمْ جَزَآءً وَّمَصِیْرًا ۟
ورته ووايه ای رسوله! آيا دغه ياده شوې سزا چې تاسوته بيان کړل شوه ښه ده که هغه تلپاتې جنت چې نعمتونه به يې تل وي هيڅکله به نه ختميږي؟ هغه نعمتونه چې الله يې له خپلو ځان ساتونکو بندګانو ژمنه کړې چې د هغوی لپاره به بدله او د ورتلو ځای وي چې د قيامت په ورځ به ورځي.
التفاسير:
16
:
25
لَهُمْ فِیْهَا مَا یَشَآءُوْنَ خٰلِدِیْنَ ؕ— كَانَ عَلٰی رَبِّكَ وَعْدًا مَّسْـُٔوْلًا ۟
هغوی لره به په دغه جنت کې هغه نعمتونه وي چې غواړي يې، دغه پر الله يوه ژمنه ده، چې د هغه ځان ساتونکي بندګان به يې ترې غواړي، او د الله ژمنه ترسره کېدونکې ده، هغه له خپلې ژمنې نه اوړي.
التفاسير:
17
:
25
وَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ وَمَا یَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ فَیَقُوْلُ ءَاَنْتُمْ اَضْلَلْتُمْ عِبَادِیْ هٰۤؤُلَآءِ اَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِیْلَ ۟ؕ
او په هغه ورځ چې کله الله درواغ ګڼونکي مشرکان او له الله پرته د هغه معبودان را غونډ کړي چې هغوی لمانځل، بيا الله دغو معبودانو ته د هغوی د لمانځونکو د ملامتولو لپاره ووايي: آيا تاسو زما بندګان لار ورکي کړي وو چې امر مو ورته کړی و ترڅو ستاسو عبادت وکړي او هغوی له خپل لوري لار ورکي شوي وو؟.
التفاسير:
18
:
25
قَالُوْا سُبْحٰنَكَ مَا كَانَ یَنْۢبَغِیْ لَنَاۤ اَنْ نَّتَّخِذَ مِنْ دُوْنِكَ مِنْ اَوْلِیَآءَ وَلٰكِنْ مَّتَّعْتَهُمْ وَاٰبَآءَهُمْ حَتّٰی نَسُوا الذِّكْرَ ۚ— وَكَانُوْا قَوْمًا بُوْرًا ۟
معبودان به ووايي: ای زموږ پالونکيه پاک يې له دې چې تا لره دې شريک وي، زموږ لپاره نه ده په کار چې له تا پرته نور داسې دوستان ونيسو چې دوستي ورسره وکړو؛ نو څنګه به ستا بندګان دېته را وبولو چې له تا پرته زموږ عبادت وکړي؟ خو تا دغو مشرکانو ته د دنيا په خوندونو ګټه رسولې وه، له هغوی مخکې دې د استدراج په ډول د هغوی پلرونو ته هم ګټه رسولې وه، تر دې چې ستا ياد يې هېر کړ؛ نو ستاسره يې نور شيان ولمانځل، او هغوی د خپلې بدبختۍ له امله تباه کېدونکی قوم و.
التفاسير:
19
:
25
فَقَدْ كَذَّبُوْكُمْ بِمَا تَقُوْلُوْنَ ۙ— فَمَا تَسْتَطِیْعُوْنَ صَرْفًا وَّلَا نَصْرًا ۚ— وَمَنْ یَّظْلِمْ مِّنْكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِیْرًا ۟
ای مشرکانو له الله پرته مو چې د کومو معبودانو عبادت کاوه هغوی هم تاسو درواغجن وبللئ په هغه دعوی کې چې د هغوی پر خلاف مو کوله؛ نو نه له خپلو ځانونو د سزا مخه نيولی شئ او نه يې د بې وسۍ له امله مرسته کولی شئ، او ای مؤمنانو له تاسو چې پر الله د شرک له امله څوک ظلم وکړي هغه ته لويه سزا وروڅکو لکه هغه چاته مو چې ورڅکلې ده چې يادونه يې وشوه.
التفاسير:
20
:
25
وَمَاۤ اَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنَ الْمُرْسَلِیْنَ اِلَّاۤ اِنَّهُمْ لَیَاْكُلُوْنَ الطَّعَامَ وَیَمْشُوْنَ فِی الْاَسْوَاقِ ؕ— وَجَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً ؕ— اَتَصْبِرُوْنَ ۚ— وَكَانَ رَبُّكَ بَصِیْرًا ۟۠
ای رسوله! له تا مخکې مو يوازې انسانان د رسولانو په توګه لېږلي دي، چې خواړه يې خوړل او په بازارونو کې ګرځېدل، ته په دغه کې کوم نوی رسول نه يې، او ای خلکو ستاسو ځينې مو د ځينو لپاره په شتمنۍ او بې وزلۍ، روغتيا او ناروغۍ کې د دغه اختلاف له امله ازمويښت ګرځولي ياست، آيا صبر کولای شئ په هغه څه چې پرې ازمويل شوي ياست؟! اوستا پالونکی ليدونکی دی د هغه چا صبر کوي او هغه چا چې صبر نه کوي، د هغه چا چې پيروي يې کوي او هغه چا چې سرغړونه ترې کوي.
التفاسير:
من فوائد الآيات في هذه الصفحة:
• الجمع بين الترهيب من عذاب الله والترغيب في ثوابه.
د الله له سزا د وېرولو او د هغه ثواب ته د هڅولو تر منځ يوځای والی راوستل.
• متع الدنيا مُنْسِية لذكر الله.
د دنيا توښه د الله د ياد هېروونکې وي.
• بشرية الرسل نعمة من الله للناس لسهولة التعامل معهم.
د رسولانو بشر کېدل د خلکو لپاره د الله يو نعمت دی تر څو له هغوی سره يې معامله آسانه شي.
• تفاوت الناس في النعم والنقم اختبار إلهي لعباده.
د خلکو تر منځ په نعمتونو او کړاوونو کې توپیر د الله لخوا د خپلو بندګانو يوه ازموينه ده.
