وَلْیَسْتَعْفِفِ الَّذِیْنَ لَا یَجِدُوْنَ نِكَاحًا حَتّٰی یُغْنِیَهُمُ اللّٰهُ مِنْ فَضْلِهٖ ؕ— وَالَّذِیْنَ یَبْتَغُوْنَ الْكِتٰبَ مِمَّا مَلَكَتْ اَیْمَانُكُمْ فَكَاتِبُوْهُمْ اِنْ عَلِمْتُمْ فِیْهِمْ خَیْرًا ۖۗ— وَّاٰتُوْهُمْ مِّنْ مَّالِ اللّٰهِ الَّذِیْۤ اٰتٰىكُمْ ؕ— وَلَا تُكْرِهُوْا فَتَیٰتِكُمْ عَلَی الْبِغَآءِ اِنْ اَرَدْنَ تَحَصُّنًا لِّتَبْتَغُوْا عَرَضَ الْحَیٰوةِ الدُّنْیَا ؕ— وَمَنْ یُّكْرِهْهُّنَّ فَاِنَّ اللّٰهَ مِنْ بَعْدِ اِكْرَاهِهِنَّ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟
هغه کسان دې له زنا څخه پاک لمني ولټوي چې د بېوزلۍ له امله واده نه شي کولی، تردې چې الله يې له خپل پراخ فضل څخه شتمن کړي، هغه مرېيان چې له خپلو سردارانو څخه د هغه مال په بدل کې آزادي غواړي چې سوداګري پرې کوي؛ نو پر سردارانو يې لازم دي چې دغه بدله ترې قبوله کړی که چېرې هغوی يې پر اداکولو او په دين کې په سمون راوستلو پوهېدل، پر هغوی لازم دي چې د الله له هغه مال څخه څه ورکړي چې الله ورکړی دی تر څو د هغوی د آزادۍ له بدلې څخه څه اندازه کمه کړي، او خپلې مينځي د مال په لټه کې زنا ته مه اړباسئ، لکه څنګه چې عبدالله بن ابي پر خپلو دوو مينځو وکړل، کله چې هغوی پاک لمني او له زنا لرې والی غوښتلو، د هغه څه د غوښتلو په موخه چې هغه يې په خپل شرم ځای ترلاسه کوي، له تاسو څخه چې څوک هغوی دغه کار ته اړباسي؛ نو پرته له شکه الله د هغوی له اړ اېستلو وروسته د ګناهونو بښونکی يې دی او پر هغوی مهربانه دی، ځکه هغوی اړاېستل شوې دي او ګناه به يې پر اړ اېستونکي وي.
التفاسير: