قُلۡ أَغَيۡرَ ٱللَّهِ أَبۡغِي رَبّٗا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيۡءٖۚ وَلَا تَكۡسِبُ كُلُّ نَفۡسٍ إِلَّا عَلَيۡهَاۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرۡجِعُكُمۡ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ
164. [هەی موحەممەد] بێژە [وان]: ئەز چاوا ژ بلی خودێ خودایەكێ دی بۆ خۆ بگرم، و ئەو ب خۆ خودایێ هەمی تشتانە؟! و كەس نائێتە ئیزادان ب وێ گونەهێ نەبیت یا وی كری، و كەس گونەها كەسێ هەلناگریت، پاشی زڤڕینا هەوە هەر ب بال خودایێ هەوەڤەیە، ڤێجا [وێ ڕۆژێ كو ڕۆژا قیامەتێیە] دێ [خودێ] هەوە ب وی تشتێ هوین تێدا ژێك جودا و نەئێك، ئاگەهداركەت.
التفاسير: