ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة الكردية الكرمانجية - اسماعيل سگێری
112
:
6
وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوّٗا شَيَٰطِينَ ٱلۡإِنسِ وَٱلۡجِنِّ يُوحِي بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٖ زُخۡرُفَ ٱلۡقَوۡلِ غُرُورٗاۚ وَلَوۡ شَآءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُۖ فَذَرۡهُمۡ وَمَا يَفۡتَرُونَ
112. و ب ڤی ڕەنگی مە بۆ هەر پێغەمبەرەكی شەیتانێت مرۆڤ و ئەجنەیان كرینە دژمن، ژ بۆ سەردابرنێ ئاخڤتنێت خەملاندی و جوانكری د گوهێ ئێكدودا دبێژن. و ئەگەر خودایێ تە ڤیابایە وان وەنەدكر [ئانكو دژمنییا پێغەمبەران نەدكر]. ڤێجا [ژ بەر هندێ] وان و درەوێت وان بهێلە.
التفاسير:
