ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة الكردية الكرمانجية - اسماعيل سگێری
رقم الصفحة:
54
:
11
إِن نَّقُولُ إِلَّا ٱعۡتَرَىٰكَ بَعۡضُ ءَالِهَتِنَا بِسُوٓءٖۗ قَالَ إِنِّيٓ أُشۡهِدُ ٱللَّهَ وَٱشۡهَدُوٓاْ أَنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ
54. و ئەم ژ ڤێ ئاخڤتنێ پێڤەتر نابێژینە تە [چونكی تو دژمناتییا پەرستییێت مە دكەی]، هندەك پەرستییێت مە تو یێ هنگاڤتی و زیانا گەهاندییە تە، و تو ڤان ئاخڤتنان ژ دەڤ خۆ دبێژی، [هوودی] گۆت: ب ڕاستی ئەز خودێ دكەمە شاهد، و هوین ژی شاهد بن كو ب ڕاستی ئەز ژ وان یێت هوین ژ بلی خودێ بۆ خودێ دكەنە هەڤپشك، یێ بەریمە.
التفاسير:
55
:
11
مِن دُونِهِۦۖ فَكِيدُونِي جَمِيعٗا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ
55. ڤێجا هوین هەمی پێكڤە پیلان و ئۆیینان بۆ من بگێڕینن، پاشی قەت مۆلەتێ نەدەنە من [بەلێ د گەل هندێ ژی چو ژ هەوە نائێت].
التفاسير:
56
:
11
إِنِّي تَوَكَّلۡتُ عَلَى ٱللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمۚ مَّا مِن دَآبَّةٍ إِلَّا هُوَ ءَاخِذُۢ بِنَاصِيَتِهَآۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ
56. ب ڕاستی من پشتا خۆ ب خودێ گرێدا، ئەو خودایێ منە و خودایێ هەوەیە ژی، جاندارەك ل سەر ڕوییێ ئەردی نینە، ئەمرێ وی د دەست خودێدا نەبیت و د بن دەستهەلاتا ویڤە نەبیت، و ب ڕاستی خودایێ من د گەل هەقییێیە [و هەوە ل سەر من زال ناكەت].
التفاسير:
57
:
11
فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقَدۡ أَبۡلَغۡتُكُم مَّآ أُرۡسِلۡتُ بِهِۦٓ إِلَيۡكُمۡۚ وَيَسۡتَخۡلِفُ رَبِّي قَوۡمًا غَيۡرَكُمۡ وَلَا تَضُرُّونَهُۥ شَيۡـًٔاۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٍ حَفِيظٞ
57. ڤێجا ئەگەر هوین ڕوییێ خۆ ژ باوەرییێ وەرگێڕن، ب ڕاستی ئەوا ئەز پێ هاتیم، من گەهاندە هەوە [و ژ بەر ڤێ ڕاوەستیانا هەوە، خودێ دێ هەوە د هیلاك بەت]، و دێ ملەتەكێ دیتر ل شوینا هەوە ئینیت، و هوین چو زیانێ ژی ناگەهیننێ. ب ڕاستی خودایێ من پارێزڤانە ل سەر هەمی تشتان.
التفاسير:
58
:
11
وَلَمَّا جَآءَ أَمۡرُنَا نَجَّيۡنَا هُودٗا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ بِرَحۡمَةٖ مِّنَّا وَنَجَّيۡنَٰهُم مِّنۡ عَذَابٍ غَلِيظٖ
58. ڤێجا وەختێ ئیزایا مە هاتی، مە هوود و یێت د گەل باوەری ئینایین ب ڕەحما خۆ رزگار كرن، و مە ئەو ژ ئیزایەكا گران و دژوار قورتالكرن.
التفاسير:
59
:
11
وَتِلۡكَ عَادٞۖ جَحَدُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ وَعَصَوۡاْ رُسُلَهُۥ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَمۡرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٖ
59. و ئەڤە عادن [ئانكو ئەڤە گۆڕ و شوینوارێت وانن، بەرێ خۆ بدەنێ كا چ ب سەرێ وان هات و ژ بەر چ؟] باوەری ب نیشان و ئایەت و موعجیزەیێت خودێ نەئینان، و نەگوهدارییا پێغەمبەرێت وی كر [یێ پێغەمبەرەكی درەوین بدانیت، وەیە هەچكو وی هەمی پێغەمبەر درەوین دانایین]، و ب دویڤ فەرمانا هەر خۆمەزنكەرەكێ زێدە خراب و هەق دژمن، كەڤتن.
التفاسير:
60
:
11
وَأُتۡبِعُواْ فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنۡيَا لَعۡنَةٗ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ أَلَآ إِنَّ عَادٗا كَفَرُواْ رَبَّهُمۡۗ أَلَا بُعۡدٗا لِّعَادٖ قَوۡمِ هُودٖ
60. د ڤێ دنیایێدا و ڕۆژا قیامەتێ ژی لەعنەت ب دویڤ هاتینە ئێخستن، ملەتێ عاد باوەری ب خودایێ خۆ نەئینا، ڤێجا هیلاك بۆ عاد بن، ملەتێ هوودی.
التفاسير:
61
:
11
۞ وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمۡ صَٰلِحٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥۖ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ وَٱسۡتَعۡمَرَكُمۡ فِيهَا فَٱسۡتَغۡفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوٓاْ إِلَيۡهِۚ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٞ مُّجِيبٞ
61. و بۆ ملەتێ (ثمود)ی، مە برایێ وان صالح پێغەمبەر بۆ وان هنارت، گۆت: هەی ملەتێ من خودێ بپەرێسن، هەوە ژ وی پێڤەتر چو خودا و پەرستی نینن، ئەوی هوین یێت ژ ئاخێ چێكرین [بابێ هەوە ئادەم یێ ژ ئاخێ چێكری و هوین دویندەها وینە]، و هوین كرنە ئاڤاكەر و ئاكنجییێت ئەردی، ڤێجا داخوازا گونەهـ ژێبرنێ و لێبۆرینێ ژێ بكەن، پاشی لێ بزڤڕن و تۆبە بكەن، ب ڕاستی خودایێ من یێ نێزیك و بەرسڤدەهە.
التفاسير:
62
:
11
قَالُواْ يَٰصَٰلِحُ قَدۡ كُنتَ فِينَا مَرۡجُوّٗا قَبۡلَ هَٰذَآۖ أَتَنۡهَىٰنَآ أَن نَّعۡبُدَ مَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكّٖ مِّمَّا تَدۡعُونَآ إِلَيۡهِ مُرِيبٖ
62. گۆتن [ملەتێ وی گۆت]: هەی صالح ب ڕاستی تو بەری نوكە جهێ هیڤییا مە بوویی [كو تو ببییە سەروەرێ مە]، ئەرێ تو چاوا مە ژ پەرستنا وان پەرستییان ددەیە پاش، ئەوێت باب و باپیرێت مە پەرستنا وان دكر، و ب ڕاستی ئەم ب خۆ ژ وی تشتێ تو گازییا مە بۆ دكەی [كو پەرستنا خودێ ب تنێیە و هێلانا پەرستییێت مەیە] ب شك و دودلین.
التفاسير:
