۞ وَٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُشۡرِكُواْ بِهِۦ شَيۡـٔٗاۖ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنٗا وَبِذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱلۡجَارِ ذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡجَارِ ٱلۡجُنُبِ وَٱلصَّاحِبِ بِٱلۡجَنۢبِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ مُخۡتَالٗا فَخُورًا
{چەند رەوشتو ئاكارێكی جوان} [ وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا ] وه ئێوه عیبادهتی خوای گهوره بكهن و بهتاك و تهنها بیپهرستن وه هیچ جۆره شهریكێك بۆ خوای گهوره بڕیار مهدهن نه شیركی گهوره نه بچووك [ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا ] وه لهگهڵ دایك و باوكتاندا چاكهكار بن [ وَبِذِي الْقُرْبَى ] وه لهگهڵ خزمه نزیكهكانتاندا [ وَالْيَتَامَى ] وه لهگهڵ بێ باوكان و [ وَالْمَسَاكِينِ ] ههژاران و [ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَى ] وه دراوسێی خزم، یان موسڵمان [ وَالْجَارِ الْجُنُبِ ] وه دراوسێى بێگانه، یاخود كه موسڵمان نین [ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ ] وه هاوڕێی سهفهرو [ وَابْنِ السَّبِيلِ ] ڕێبواران كه شارو وڵاتی خۆیان بهجێ هێشتووه [ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ] وه كهنیزهك و كۆیلهو بهندهكان، لهگهڵ ههموو ئهمانهدا چاك بن. {چەند رەوشتێكی ناشیرین} [ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مَنْ كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا (٣٦) ] به دڵنیایى خوای گهوره ئهو كهسانهی خۆش ناوێ كه خۆبهگهورهزان و لووتبهرزن وه فهخرو شانازی بهسهر خهڵكیدا ئهكهن.
التفاسير: