۞ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَسۡتَحۡيِۦٓ أَن يَضۡرِبَ مَثَلٗا مَّا بَعُوضَةٗ فَمَا فَوۡقَهَاۚ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ فَيَعۡلَمُونَ أَنَّهُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّهِمۡۖ وَأَمَّا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَيَقُولُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۘ يُضِلُّ بِهِۦ كَثِيرٗا وَيَهۡدِي بِهِۦ كَثِيرٗاۚ وَمَا يُضِلُّ بِهِۦٓ إِلَّا ٱلۡفَٰسِقِينَ
ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មិនខ្មាស់អៀនឡើយក្នុងការលើកជាឧទាហរណ៍ពីអ្វីដែលទ្រង់មានចេតនា ដូចជាការលើកឧទាហរណ៍អំពីសត្វមូស ឬអ្វីដែលតូចជាង ឬធំជាងនេះ។ ហើយមនុស្សលោកនៅចំពោះមុខឧទាហរណ៍នេះមានពីរប្រភេទ គឺអ្នកមានជំនឿ និងអ្នកគ្មានជំនឿ។ ចំពោះបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ គឺពួកគេនឹងជឿជាក់លើរឿងនេះ ហើយពួកគេដឹងថា ពិតណាស់ នៅពីក្រោយឧទាហរណ៍ដែលទ្រង់បានលើកឡើងនេះ គឺមានបុព្វហេតុរបស់វា។ រីឯពួកដែលគ្មានជំនឿវិញ គឺពួកគេសួរនាំគ្នាដោយភាពមើលស្រាលអំពីមូលហេតុដែលអល់ឡោះលើកយកម៉ាខ្លូកដែលតូចតាច ដូចជាសត្វមូស សត្វរុយ សត្វពឹងពាងជាដើមមកធ្វើជាឧទាហរណ៍នោះ។ ពេលនោះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ក៏បានផ្តល់ចម្លើយ(ដល់ពួកគេ)ថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ នៅក្នុងឧទាហរណ៍ទាំងនេះ គឺមានការចង្អុលបង្ហាញ ការណែនាំ និងការសាកល្បងចំពោះមនុស្សលោក។ ហើយក្នុងចំណោមពួកគេ មានមនុស្សជាច្រើនដែលអល់ឡោះបានធ្វើឱ្យពួកគេវង្វេងតាមរយៈឧទាហរណ៍នេះ ដោយសារតែការបដិសេធរបស់ពួកគេមិនព្រមពិចារណាចំពោះវា(ឧទាហរណ៍ដែលអល់ឡោះទ្រង់បានលើកឡើង) ហើយក្នុងចំណោមពួកគេ ក៏មានមនុស្សជាច្រើនផងដែរដែលអល់ឡោះបានចង្អុលបង្ហាញពួកគេតាមរយៈឧទាហរណ៍នេះ ដោយសារតែពួកគេបានយកវា(ឧទាហរណ៍ទាំងនោះ)ធ្វើជាមេរៀន។ ហើយទ្រង់មិនធ្វើឱ្យអ្នកណាម្នាក់វងេ្វង(ដោយសារឧទាហរណ៍នេះ)ក្រៅពីពួកដែលសក្តិសមនឹងវង្វេងនោះឡើយ ហើយពួកគេ គឺជាពួកដែលចេញឆ្ងាយពីការគោរពប្រតិបត្តិចំពោះទ្រង់ ដូចជាពួកពុតត្បុតជាដើម។
التفاسير: