۞ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُونُواْ قَوَّٰمِينَ بِٱلۡقِسۡطِ شُهَدَآءَ لِلَّهِ وَلَوۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۡ أَوِ ٱلۡوَٰلِدَيۡنِ وَٱلۡأَقۡرَبِينَۚ إِن يَكُنۡ غَنِيًّا أَوۡ فَقِيرٗا فَٱللَّهُ أَوۡلَىٰ بِهِمَاۖ فَلَا تَتَّبِعُواْ ٱلۡهَوَىٰٓ أَن تَعۡدِلُواْۚ وَإِن تَلۡوُۥٓاْ أَوۡ تُعۡرِضُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٗا
ឱបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ. ចូរពួកអ្នកប្រកាន់ឱ្យបាន ខ្ជាប់ខ្ជួននូវភាពយុត្ដិធម៌ ដូចជាការធ្វើសាក្សីចំពោះអល់ឡោះ សូម្បី តែ(ធ្វើសាក្សី)លើខ្លួនឯង ឬឪពុកម្ដាយ និងញាតិសន្ដានក៏ដោយ។ ទោះបីគេជាអ្នកមាន ឬជាអ្នកក្រក៏ដោយគឺអល់ឡោះជាអ្នកដឹង បំផុតចំពោះគេទាំងពីរនោះ។ ដូចេ្នះចូរពួកអ្នកកុំប្រព្រឹត្ដតាមទំនើង ចិត្ដដែលនាំឱ្យឃ្លាតឆ្ងាយពីភាពយុត្ដិធម៌ឱ្យសោះ។ តែប្រសិនបើ ពួកអ្នកកែប្រែ(ការពិតក្នុងការធ្វើសាក្សី) ឬបដិសេធវិញនោះ ពិត ប្រាកដណាស់អល់ឡោះដឹងបំផុតនូវអ្វីៗដែលពួកអ្នកប្រព្រឹត្ដ។
التفاسير: