ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة العبرية - جمعية دار السلام
رقم الصفحة:
127
:
37
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ
127 אך הם כפרו בו, ולכן הם יצטרכו לתת את הדין.
التفاسير:
128
:
37
إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
128 חוץ מעבדי אללה הנאמנים.
التفاسير:
129
:
37
وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ
129 והשארנו לו זכר בדורות שאחריו,
التفاسير:
130
:
37
سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ
130 השלום והברכה על אליהו!
التفاسير:
131
:
37
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
131 כך נגמול למיטיבים.
التفاسير:
132
:
37
إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
132 והוא אכן היה מעבדינו הנאמנים.
التفاسير:
133
:
37
وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
133 וגם לוט הוא אחד השליחים.
التفاسير:
134
:
37
إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
134 חילצנו אותו ואת בני ביתו,
التفاسير:
135
:
37
إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ
135 חוץ מקשישה אשר נותרה עם הנענשים.
التفاسير:
136
:
37
ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
136 לאחר מכן הכחדנו את כל השאר.
التفاسير:
137
:
37
وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ
137 אתם עוברים על פניהם ביום,
التفاسير:
138
:
37
وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
138 ובלילה, הן, אינכם מבינים?.
التفاسير:
139
:
37
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
139 וגם יונה היה אכן אחד מהשליחים.
التفاسير:
140
:
37
إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ
140 הוא ברח אל האונייה העמוסה,
التفاسير:
141
:
37
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ
141 אז הם הפילו גורל, והוא זה שהפסיד (אז הם השליכו אותו מהאונייה)
التفاسير:
142
:
37
فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ
142 והלוויתן בלע אותו בעודו (יונה) מאשים את עצמו.
التفاسير:
143
:
37
فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ
143 ואם הוא לא היה מהמשבחים (את אללה),
التفاسير:
144
:
37
لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ
144 אז הוא היה נשאר בבטנו עד יום תחיית-המתים,
التفاسير:
145
:
37
۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ
145 אז זרקנו אותו כשהוא חלש אל החוף החשוף,
التفاسير:
146
:
37
وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ
146 והצמחנו מעליו עץ קיקיון (דלעת).
التفاسير:
147
:
37
وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ
147 ואחר-כך שלחנו אותו להזהיר עיר שתושביה מאה אלף או יותר,
التفاسير:
148
:
37
فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ
148 והם האמינו, על כן נתנו להם ליהנות לזמן מה
التفاسير:
149
:
37
فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ
149 ושאל אותם “האם לריבונך הבנות ולהם הבנים?”
التفاسير:
150
:
37
أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ
150 האם בראנו את המלאכים נקבות והם היו עדים?.
التفاسير:
151
:
37
أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ
151 הרי זה אחד משקריהם כשהם אומרים:
التفاسير:
152
:
37
وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ
152 “אללה הוליד ילד”, ואכן הם משקרים!
التفاسير:
153
:
37
أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ
153 האם אללה העדיף את הבנות על הבנים?
التفاسير:
