ای پیغمبر! وقتی که خواستید زنان را طلاق دهید آنان را در وقت عدۀشان طلاق دهید و عده را بشمارید و از الله پروردگارتان بترسید. آنان را از خانههایشان بیرون نکنید و آنان هم بیرون نروند مگر آنکه کار زشت آشکاری را مرتکب شوند و این حدود الله است و هر کس از حدود الله تجاوز کند در حقیقت بر خود ظلم کرده است. تو نمیدانی، چه بسا الله بعد از آن امری (دیگر) در میان آورد.
و چون مدت عدۀ آنان به پایانش نزدیک شد آنان را به نیکی نگاه دارید یا به نیکی از آنان جدا شوید و دو مرد عادل از میانتان گواه بگیرید و گواهی را برای (رضای) الله ادا کنید. این طور، کسی که به الله و روز قیامت ایمان دارد به آن پند داده میشود و کسی که از الله بترسد برایش راه رهایی (از مشکلات) قرار خواهد داد.
و او را از جایی روزی خواهد داد که او گمان نمیبرد. و کسی که بر الله توکل کند او برایش کافی است. بیگمان الله امر خود را محقق میسازد. به تحقیق الله برای هر چیزی اندازهای مقرر کرده است.
و زنانی که از عادت ماهواری ناامید شدهاند اگر (در عدۀ آنها) شک کردید، عدۀ آنان سه ماه است و (نیز) آنانکه به سن حیض نرسیدهاند. و عدۀ زنان باردار وضع حمل است. و هرکس از الله بترسد و پرهیزگاری کند الله برایش در کارش آسانی میآورد.