O akong katawhan! Ayaw tugoti nga ang akong pagsupak (kasuko tungod sa inyong kawalay pagtuo sa Allah ug sa inyong pagsimba sa mga diyus-diyos) ang mahimong hinungdan aron dangatan ninyo ang gisangpotan sa mga tawo ni Noe o ni Hud o ni Salih, ug ang mga katawhan ni Lut dili layo kaninyo!
Ug pangayo kamo ug kapasayloan sa 'Allah' inyong Ginoo ug balik kamo Kaniya sa paghinulsol. Sa pagkatinuod, ang akong Ginoo (Allah) Labing Maluloy-on, ang Labing Mahigugmaon.”
Sila miingon: "O Shuaib! Wala namo masabti ang kadaghanan sa imong gisulti, ug sa pagkatinuod kami nag-isip kanimo nga huyang taliwala kanamo. Kun dili tungod sa imong pamilya, gibato ka namo. Ug dili ka gamhanan nga mulungtad batok kanamo.
Siya miingon: “O akong katawhan, ang akong pamilya mas dungganan pa ba kaninyo kay sa Allāh ug inyong gibutang Siya sa inyong luyo? Sa pagkatinuod, ang akong Ginoo sa bisan unsa nga imong pagabuhaton mao ang Tanan nga naglangkob.
Oh akong katawhan! Pagbuhat kamo ug uyon sa inyong abilidad ug paagi ug buhaton nako ang akong paagi. Mahibal-an nimo kung kinsa ang mag-antos nga makapakaulaw kaniya usa ka silot nga makapakaulaw kaniya; ug kinsa mao ang bakakon. Ug paghulat kamo! Sa pagkatinuod, ako usab naghulat uban kaninyo [sa unsa ang isugo ni Allah].”
Sa diha nga ang Among sugo (Silot) miabot na, giluwas Namo si Shuaib ug ang mga tawo nga mituo uban kaniya ingon nga Kaluoy gikan Kanamo. Ug dakong Pagbuto (silot) misakmit sa mga makasasala, busa sila nanggibuy-od nga patay nga dili na mulihok sa ilang mga panimalay,