وَاٰتَیْنٰهُمْ بَیِّنٰتٍ مِّنَ الْاَمْرِ ۚ— فَمَا اخْتَلَفُوْۤا اِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَآءَهُمُ الْعِلْمُ ۙ— بَغْیًا بَیْنَهُمْ ؕ— اِنَّ رَبَّكَ یَقْضِیْ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ فِیْمَا كَانُوْا فِیْهِ یَخْتَلِفُوْنَ ۟
আমি তেওঁলোকক এনেকুৱা প্ৰমাণ দান কৰিছিলোঁ, যিবোৰে সত্যক মিছাৰ পৰা পাৰ্থক্য কৰিছিল। কিন্তু তথাপিও সিহঁতে এনেকুৱা সময়ত বিভেদ সৃষ্টি কৰিছিল, যেতিয়া সিহঁতৰ সন্মুখত মুহাম্মদ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লাম প্ৰেৰিত হোৱাৰ প্ৰমাণাদি প্ৰতিষ্ঠিত হৈছিল। সিহঁতে পদমৰ্যাদা আৰু ৰাজত্বৰ চাহিদাৰ ফলত পৰস্পৰে এই বিভেদ সৃষ্টি কৰিছিল। হে ৰাছুল! পৃথিৱীত সিহঁতে যিবোৰ বিষয়কলৈ বিভেদ কৰি আছে, কিয়ামতৰ দিনা নিশ্চয় আপোনাৰ প্ৰতিপালকে সিহঁতৰ মাজত এইবোৰৰ মীমাংসা কৰি দিব। তেওঁ প্ৰকাশ কৰি দিব, কোন সত্য পথত আছিল আৰু কোন বাতিল পথত আছিল।
التفاسير: