مَا جَعَلَ اللّٰهُ لِرَجُلٍ مِّنْ قَلْبَیْنِ فِیْ جَوْفِهٖ ۚ— وَمَا جَعَلَ اَزْوَاجَكُمُ الّٰٓـِٔیْ تُظٰهِرُوْنَ مِنْهُنَّ اُمَّهٰتِكُمْ ۚ— وَمَا جَعَلَ اَدْعِیَآءَكُمْ اَبْنَآءَكُمْ ؕ— ذٰلِكُمْ قَوْلُكُمْ بِاَفْوَاهِكُمْ ؕ— وَاللّٰهُ یَقُوْلُ الْحَقَّ وَهُوَ یَهْدِی السَّبِیْلَ ۟
আল্লাহে মানুহৰ বুকুত দুটা হৃদয় ৰখা নাই, ঠিক সেইদৰেই তেওঁ স্ত্ৰীসকলক মাকৰ দৰে হাৰাম কৰা নাই। এইদৰেই তেওঁ তুলনীয়া সন্তানক গৰ্ভজাত সন্তানৰ মৰ্যাদা দিয়া নাই। কাৰণ জিহাৰ (কোনোবাই নিজৰ পত্নীক মাকৰ লগত অথবা নিজৰ ভগ্নীৰ লগত তুলনা কৰি নিজৰ ওপৰত হাৰাম কৰি লোৱা কাৰ্য্যক জিহাৰ বোলে) আৰু তুলনীয়া সন্তানৰ পৰম্পৰাটো হৈছে অজ্ঞতা যুগৰ, যিটোক ইছলামে নিষিদ্ধ ঘোষণা কৰিছে। জিহাৰ আৰু তুলনীয়া সন্তানৰ বিষয়টো হৈছে তোমালোকৰ মৌখিক আলোচনা। ইয়াৰ কোনো বাস্তৱিকতা নাই। পত্নী কেতিয়াও মা হ’ব নোৱাৰে। তুলনীয়া পুত্ৰও দাবীকৰা ব্যক্তিৰ প্ৰকৃত পুত্ৰ হ’ব নোৱাৰে। পৱিত্ৰ আল্লাহে সত্য কথাই কয়, যাতে তেওঁৰ বান্দাসকলে আমল কৰিব পাৰে। তেওঁ সঠিক পথ দেখুৱায়।
التفاسير: