含义的翻译 章 讨拜 - 乌兹别克语版古兰经简明注释。 - 页码 205 - 《古兰经》合辑

112 : 9

ٱلتَّٰٓئِبُونَ ٱلۡعَٰبِدُونَ ٱلۡحَٰمِدُونَ ٱلسَّٰٓئِحُونَ ٱلرَّٰكِعُونَ ٱلسَّٰجِدُونَ ٱلۡأٓمِرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَٱلنَّاهُونَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَٱلۡحَٰفِظُونَ لِحُدُودِ ٱللَّهِۗ وَبَشِّرِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Мана шундай мукофотга сазовор бўлганлар Аллоҳ ёмон кўрадиган ишлардан юз ўгириб, Аллоҳ ёқтирадиган, рози бўладиган ишларга қайтган тавба қилувчилар, Аллоҳдан қўрқиб ва тавозе билан ибодат қилувчилар, ҳар қандай ҳолатда Парвардигорига ҳамд айтувчилар, рўза тутувчилар, намоз ўқувчилар, Аллоҳ ва Пайғамбари буюрган яхшиликка буюриб, Аллоҳ ва Пайғамбари қайтарган ёмонликдан қайтарувчилар, Аллоҳнинг буйруқларини бажариш ва тақиқларидан тийилиш ила У Зотнинг ҳадларига риоя қилиб турувчилардир. Эй Пайғамбар, мана шундай сифатларга эга бўлган мўминларга дунёю охират хушхабарини беринг!

113 : 9

مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن يَسۡتَغۡفِرُواْ لِلۡمُشۡرِكِينَ وَلَوۡ كَانُوٓاْ أُوْلِي قُرۡبَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمۡ أَنَّهُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَحِيمِ

Пайғамбарга ҳам, мўминларга ҳам мушриклар учун Аллоҳдан мағфират сўрашлари жоиз эмас. Гарчи улар қариндошлари бўлса ҳам. Чунки уларнинг мушрик ҳолида ўлганлари сабабли дўзахийлар экани аниқ бўлди.

114 : 9

وَمَا كَانَ ٱسۡتِغۡفَارُ إِبۡرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوۡعِدَةٖ وَعَدَهَآ إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥٓ أَنَّهُۥ عَدُوّٞ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنۡهُۚ إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَأَوَّٰهٌ حَلِيمٞ

Иброҳимнинг отаси учун мағфират сўраши унга берган ваъдаси туфайли бўлганди. Мусулмон бўлишидан умид қилганди. Отаси Аллоҳнинг душмани экани аён бўлгач, яъни, унга насиҳат кор қилмагач ёки ваҳий орқали унинг кофир ҳолида ўлишини билгач, ундан юз ўгирди. Демак, отаси учун истиғфор айтиши Аллоҳнинг ҳукмига қарши бориши эмас, оддий бир ижтиҳоди эди, холос. Иброҳим Аллоҳга кўп тавба-тазарру қиладиган, золим қавмини ҳам кечириб юбораверадиган бағрикенг инсондир.

115 : 9

وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُضِلَّ قَوۡمَۢا بَعۡدَ إِذۡ هَدَىٰهُمۡ حَتَّىٰ يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ

Аллоҳ бир қавмни ҳидоят қилганидан кейин то уларга эҳтиёт бўлишлари лозим бўлган ҳаром ишларни баён қилмай туриб, улар устидан адашган, дея ҳукм чиқармади. Ҳаромлиги баён қилинган ишларни содир этганларидан кейингина улар устидан адашганлик ҳукми ўқилди. Аллоҳ ҳамма нарсани Билгувчи Зотдир. У Зотга ҳеч нарса махфий эмас. Сизларга билмаган нарсаларингизни билдирди.

116 : 9

إِنَّ ٱللَّهَ لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۚ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِيّٖ وَلَا نَصِيرٖ

Осмонлару ер Аллоҳнинг мулкидир. У шериксиздир. У Зотга бирон нарса махфий эмас. Истаганича тирилтирур, истаганича ўлдирур. Эй одамлар, сизларга Аллоҳдан бошқа ишларингизни тартиблаб берадиган бирон бир бошқарувчи ҳам, сизларни ёвузликлардан ҳимоя қиладиган ва душманингизга қарши ёрдам берадиган бирон бир мададкор ҳам йўқдир.

117 : 9

لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَى ٱلنَّبِيِّ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ ٱلۡعُسۡرَةِ مِنۢ بَعۡدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٖ مِّنۡهُمۡ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّهُۥ بِهِمۡ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ

Аллоҳ пайғамбаримиз Муҳаммад алайҳиссаломнинг мунофиқларга Табук ғазотига чиқмасликка изн берганини кечирди, тавбасини қабул қилди. Ҳаво жуда иссиқ, тайёргарлик ҳаминқадар, душман эса ўта қудратли бўлишига қарамасдан, Пайғамбарга эргашиб, ғазотга чиққан муҳожир ва ансорларнинг ҳам тавбасини қабул қилди. Улардан бир гуруҳининг қалблари тойилаёзиб, ўта қаттиқ машаққатни кўриб, ғазотга чиқмасликни ҳам ўйлаб қолгандилар. Кейин Аллоҳ уларга сабот бериб, ғазотга чиқишга муваффақ айлади, тавбаларини қабул қилди. Аллоҳ мўминларга Меҳрибон Зотдир. Улардан тавбаларини қабул қилиши ана шу марҳаматининг бир кўринишидир.

这业中每段经文的优越:

• بطلان الاحتجاج على جواز الاستغفار للمشركين بفعل إبراهيم عليه السلام.

Оятлар Иброҳим алайҳиссаломнинг ишини мушриклар учун мағфират сўраш жоизлигига далил қилиш мумкин эмаслигини таъкидлаяпти.

• أن الذنوب والمعاصي هي سبب المصائب والخذلان وعدم التوفيق.

Гуноҳ ва маъсиятларнинг оқибати мусибат, шармандалик ва муваффақиятсизликдир.

• أن الله هو مالك الملك، وهو ولينا، ولا ولي ولا نصير لنا من دونه.

Ҳамма нарсанинг эгаси Аллоҳдир. У бизнинг бошқарувчимиздир. Биз учун Ундан ўзга бошқарувчи ҳам, Мададкор ҳам йўқдир.

• بيان فضل أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم على سائر الناس.

Оятларда Пайғамбар алайҳиссалом саҳобаларининг бошқа одамлардан афзаллиги кўрсатиб бериляпти.