《古兰经》译解 - 僧伽罗语古兰经简明注释。
5
:
2
اُولٰٓىِٕكَ عَلٰی هُدًی مِّنْ رَّبِّهِمْ ۗ— وَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْمُفْلِحُوْنَ ۟
මෙම ගුණාංග වලින් වර්ණනා කරනු ලැබූවන් ඍජු මාර්ගයේ සිටින්නෝ වෙති. ඔවුන් අපේක්ෂිත ඉලක්කය වෙත නැඹුරු වෙමින් ඔවුන් බියෙන් පසු වූ දැයින් ජය ලබා මෙලොව හා මතු ලොව ජයග්රාහකයින් ලෙස සිටිති. තම බාහිරය හා අභ්යන්තරය නිවැරැදි කර ගෙන, දේව හැඟීමෙන් යුතු ව කටයුතු කරන දේව විශ්වාසවන්තයින්ගේ ගුණාංග අල්ලාහ් පැහැදිලි කරන අවස්ථාවේම තම බාහිරය හා අභ්යන්තරය නරක් කරගත් දේව ප්රතික්ෂේපකයින්ගේ ගුණාංග පිළිබඳව ද මෙනෙහි කරයි.
التفاسير:
这业中每段经文的优越:
• الثقة المطلقة في نفي الرَّيب دليل على أنه من عند الله؛ إذ لا يمكن لمخلوق أن يدعي ذلك في كلامه.
•සැකය දුරු කිරීම සම්බන්ධයෙන් කෙරෙන මෙම පොදු සහතිකය සැබැවින්ම මෙය -අල් කුර්ආනය- අල්ලාහ්ගෙන්ම යන වග තහවුරු කරන සාධකයකි. ඒ අනුව මෙම ප්රකාශ සම්බන්ධයෙන් වාද කරන්නට කිසිදු මැවීමකට ඉඩ කඩ ලබා දී නැත.
• لا ينتفع بما في القرآن الكريم من الهدايات العظيمة إلا المتقون لله تعالى المعظِّمون له.
•අල් කුර්ආනයේ ඇති මේ මහඟු මග පෙන්වීම් දෙවියන් පිළිබඳ හැඟීමෙන් යුතු ව කටයුතු කරන ඔහුට ගරු බුහුමන් කරන අයට මිස වෙනත් අයට ප්රයෝජනවත් වන්නේ නැත.
• من أعظم مراتب الإيمانِ الإيمانُ بالغيب؛ لأنه يتضمن التسليم لله تعالى في كل ما تفرد بعلمه من الغيب، ولرسوله بما أخبر عنه سبحانه.
•ගුත්ප දෑ පිළිබඳ විශ්වාස කිරීම දේව විශ්වාසයේ තරාතිරම් අතුරින් උසස්ම තරාතිරමයි. අල්ලාහ්ගේ දැනුමෙන් ඔහු වෙන් කර හඳුන්වා දුන් සෑම ගුප්ත දැයක් සම්බන්ධයෙන්ම අල්ලාහ්ට අවනත වීම හා ඔහු ගැන ඔහුගේ දූතයාණන් පැවසූ දෑ ගැන විශ්වාස කොට ඔහුට ද අවනත වීම යන විෂය එහි ඇතුළත් ව ඇති බැවිණි.
• كثيرًا ما يقرن الله تعالى بين الصلاة والزكاة؛ لأنَّ الصلاة إخلاص للمعبود، والزكاة إحسان للعبيد، وهما عنوان السعادة والنجاة.
•සලාතය නැමදුම් ලබන්නා පිවිතුරු කිරීමකි. සකාත් ගැත්තා දැහැමි කරවන්නකි. මේ දෙකම සතුට හා ජයග්රහණයේ මාතෘකා වේ. අල්ලාහ් බොහෝ අවස්ථාවන්හි සලාතය හා සකාතය එක් කොට පවසා ඇත්තේ එබැවිනි.
• الإيمان بالله تعالى وعمل الصالحات يورثان الهداية والتوفيق في الدنيا، والفوز والفلاح في الأُخرى.
•අල්ලාහ්ව විශ්වාස කිරීමත් යහකම් සිදු කිරීමත් මෙලොව භාග්යය හා යහමග මිනිසාට උරුම කර දෙනු ඇත. එමෙන්ම එය මතුලොවෙහි සාර්තකත්වය හා ජය ද උරුම කර දෙනු ඇත.
