《古兰经》译解 - 僧伽罗语古兰经简明注释。
120
:
2
وَلَنْ تَرْضٰی عَنْكَ الْیَهُوْدُ وَلَا النَّصٰرٰی حَتّٰی تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ ؕ— قُلْ اِنَّ هُدَی اللّٰهِ هُوَ الْهُدٰی ؕ— وَلَىِٕنِ اتَّبَعْتَ اَهْوَآءَهُمْ بَعْدَ الَّذِیْ جَآءَكَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ— مَا لَكَ مِنَ اللّٰهِ مِنْ وَّلِیٍّ وَّلَا نَصِیْرٍ ۟ؔ
අල්ලාහ් තම නබිවරයාට අවවාද කරමින් මෙසේ කතා කරයි: ‘ඔබ ඉස්ලාමය අතහැර දමා ඔවුන් කවර විෂයක නිරතව සිටින්නේද එය ඔබ පිළිපදින තෙක් යුදෙව්වන් හෝ කිතුනුවන් හෝ තෘප්තියට පත් වන්නේ නැත. සැබෑ යහමග වනුයේ අල්ලාහ්ගේ ග්රන්ථය හා ඔහුගේ පැහැදිලි කිරීම් ය. ඒ මත සිටින ඔවුහු ව්යාජ තත්ත්වයේ නැත. පැහැදිලි සත්යය ඔබ වෙත පැමිණි පසු ඔබ හෝ ඔබව අනුගමනය කරන කිසිවකු හෝ ඔවුන්ව අනුගමනය කරන්නට වූයේ නම්, එවිට අල්ලාගෙන් වූ කිසිදු උදව් උපකාරයක් නුඹ කිසිවිටෙක නොදකිනු ඇත. මෙය සත්යය අතහැරීමේ හා අසත්යය වාදීන් සීමාව ඉක්මවා යෑමේ අනතුර පැහැදිලි කරන්නකි.
التفاسير:
这业中每段经文的优越:
• أن المسلمين مهما فعلوا من خير لليهود والنصارى؛ فلن يرضوا حتى يُخرجوهم من دينهم، ويتابعوهم على ضلالهم.
• මුස්ලිම්වරු යුදෙව්වන් හා කිතුනුවන්ට කෙතරම් යහපත කළත් ඔවුන් ඔවුන්ගේ දහමින් බැහැර වී මොවුන්ගේ නොමග ඔවුන් පිළිපදින තෙක් ඔවුන් ගැන මොවුන් තෘප්තිමත් වන්නේ නැත.
• الإمامة في الدين لا تُنَال إلا بصحة اليقين والصبر على القيام بأمر الله تعالى.
• අල් ඉමාමත් හෙවත් දහම් කටයුතු මෙහෙයවීම යනු අල්ලාහ්ගේ නියෝග ක්රියාත්මක කිරීමේදී ඉවසීමෙන් හා අචල විශ්වාසකින් තොරව පිහිටන්නේ නැත.
• بركة دعوة إبراهيم عليه السلام للبلد الحرام، حيث جعله الله مكانًا آمنًا للناس، وتفضّل على أهله بأنواع الأرزاق.
• ශුද්ධ වූ දේශයට ඉබ්රාහීම් (අලය්හිස් සලාම්) තුමා කළ ප්රාර්ථනාවෙන් ඇති වූ භාග්යය. එම ප්රාර්ථනාව හේතුවෙන් මිනිසුනට අභායදායී ස්ථානයක් බවට අල්ලාහ් එය පත් කොට එහි වැසියන් සඳහා විවිධ පොෂණ වර්ග පිරිනමා ආශිර්වාද කළේය.
