《古兰经》译解 - 普什图语版古兰经简明注释。
67
:
39
وَمَا قَدَرُوا اللّٰهَ حَقَّ قَدْرِهٖ ۖۗ— وَالْاَرْضُ جَمِیْعًا قَبْضَتُهٗ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ وَالسَّمٰوٰتُ مَطْوِیّٰتٌ بِیَمِیْنِهٖ ؕ— سُبْحٰنَهٗ وَتَعٰلٰی عَمَّا یُشْرِكُوْنَ ۟
او مشرکانو د الله په حقه درناوی ونه کړ، کله يې چې له بې وسو کمزورو مخلوقاتو نور ورسره شريک کړل، او د الله د قدرت له هغو ښکاره نښانو بې خبره شول، چې ځمکه له دومره غرونو، ونو، ويالو او دريابونو سربېره د قيامت په ورځ به د هغه په موټي کې وي، او اوه اسمانونه به يې په ښي لاس کې رانغښتي وي، او هغه له هغه څه پاک او لوړ دی چې مشرکان يې وايي او عقیده يې لري.
التفاسير:
这业中每段经文的优越:
• الكِبْر خلق ذميم مشؤوم يمنع من الوصول إلى الحق.
لويي يو بد او ناوړه خوی دی، چې حق ته له رسېدو منع کوونکی دی.
• سواد الوجوه يوم القيامة علامة شقاء أصحابها.
د مخونو توروالی د قيامت په ورځ د څښتنانو د بدبختۍ نښه يې ده.
• الشرك محبط لكل الأعمال الصالحة.
شرک د ټولو نېکو کړنو له منځه وړونکی دی.
• ثبوت القبضة واليمين لله سبحانه دون تشبيه ولا تمثيل.
پرته له تشبيه او بېلګې بیانولو د الله لپاره د موټي او ښي لاس ثابتوالی.
