《古兰经》译解 - 普什图语版古兰经简明注释。
57
:
15
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ اَیُّهَا الْمُرْسَلُوْنَ ۟
ابراهیم -علیه السلام- وویل: نو څه دی لوی کار ستاسو چې تاسو پرې راغلي یاست ای د الله تعالی له طرفه رالیږل شویو ملاېکو؟.
التفاسير:
这业中每段经文的优越:
• تعليم أدب الضيف بالتحية والسلام حين القدوم على الآخرين.
میلمه ته د ادب ښودنه په ښه راغلاست او سلام ویلو کله چې په بل چا باندې ورځي.
• من أنعم الله عليه بالهداية والعلم العظيم لا سبيل له إلى القنوط من رحمة الله.
په چا چې الله تعالی د هدایت او لوی علم انعام کړی وي هغه لره د الله تعالی د رحمت څخه د نا امیدۍ هیڅ لار نشته.
• نهى الله تعالى لوطًا وأتباعه عن الالتفات أثناء نزول العذاب بقوم لوط حتى لا تأخذهم الشفقة عليهم.
الله تعالی منع کړل لوط -علیه السلام- او د هغه ملګري د کتلو نه د عذاب د راتللو په وخت کې د لوط -علیه السلام- په قوم باندې داسې نه چې په دوی باندې رحم ونه کړي.
• تصميم قوم لوط على ارتكاب الفاحشة مع هؤلاء الضيوف دليل على طمس فطرتهم، وشدة فحشهم.
د لوط -علیه السلام- د قوم پریکړه کول او اراده کول د بدکارئ د دې میلمنو سره دلیل دی په ضایع کیدو او ورکیدو د فطرت د دوی، او په زیاتې فاحشۍ د دوی.
