《古兰经》译解 - 普什图语版古兰经简明注释。
2
:
14
اللّٰهِ الَّذِیْ لَهٗ مَا فِی السَّمٰوٰتِ وَمَا فِی الْاَرْضِ ؕ— وَوَیْلٌ لِّلْكٰفِرِیْنَ مِنْ عَذَابٍ شَدِیْدِ ۟ۙ
الله هغه ذات دی چې يوازې هغه لره د هغه څه چې په آسمانونو کې دي او څه چې په ځمکه دي ملکيت دی، هغه وړ دی چې يوازې يې عبادت وشي او له مخلوق يې څوک ورسره شريک نکړل شي او هغو کسانو ته به ځواکمنه سزا ورسيږي چې کفر يې کړی دی.
التفاسير:
这业中每段经文的优越:
• أن المقصد من إنزال القرآن هو الهداية بإخراج الناس من ظلمات الباطل إلى نور الحق.
دا چې د قرآن له نازلېدو موخه لارښوونه ده د خلکو په اېستلو د باطل له تيارو څخه د حق رڼا ته.
• إرسال الرسل يكون بلسان أقوامهم ولغتهم؛ لأنه أبلغ في الفهم عنهم، فيكون أدعى للقبول والامتثال.
د رسولانو لېږل د هغوی د قومونو په ژبو او لهجو وي ځکه دا د هغوی لخوا په پوهاوي کې زيات اغیزمن وي؛ نو زيات د منلو او پرځای کولو لپاره بلونکی وي.
• وظيفة الرسل تتلخص في إرشاد الناس وقيادتهم للخروج من الظلمات إلى النور.
د رسولانو دنده د خلکو په لارښوونه او د هغوی له تيارو څخه رڼا ته په را اېستلو کې لنډيز کيږي.
