《古兰经》译解 - 普什图语版古兰经简明注释。
105
:
11
یَوْمَ یَاْتِ لَا تَكَلَّمُ نَفْسٌ اِلَّا بِاِذْنِهٖ ۚ— فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَّسَعِیْدٌ ۟
کله چې دغه ورځ راشي هيڅوک د کوم دليل او سپارښت په اړه خبرې نشي کولی تر څو د هغه اجازه نه وي، دوه ډوله خلک به وي: بدمرغه چې اور ته به ننوځي او نېکمرغه چې جنت (بڼ) ته به ننوځي.
التفاسير:
这业中每段经文的优越:
• التحذير من اتّباع رؤساء الشر والفساد، وبيان شؤم اتباعهم في الدارين.
د شر او فساد د سردارانو له پيروۍ وېرول، په دنيا او آخرت کې د هغوی د پيروۍ د بدوالي بيان.
• تنزه الله تعالى عن الظلم في إهلاك أهل الشرك والمعاصي.
د شرک او ګناهونو د څښتنانو په تباهۍ کې د الله له ظلم څخه پاکوالی.
• لا تنفع آلهة المشركين عابديها يوم القيامة، ولا تدفع عنهم العذاب.
د مشرکانو معبودان به د قيامت په ورځ خپلو عبادت کوونکو ته ګټه ونه رسوي او نه به له هغوی د سزا مخه ونيسي.
• انقسام الناس يوم القيامة إلى: سعيد خالد في الجنان، وشقي خالد في النيران.
د قيامت په ورځ د خلکو وېش: نېکمرغه ته چې تل به جنتونو کې وي او بدمرغه ته چې تل به په اورونو کې وي.
