《古兰经》译解 - 菲律宾（比萨扬语）翻译 - 拉瓦德翻译中心
260
:
2
وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِـۧمُ رَبِّ أَرِنِي كَيۡفَ تُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰۖ قَالَ أَوَلَمۡ تُؤۡمِنۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَٰكِن لِّيَطۡمَئِنَّ قَلۡبِيۖ قَالَ فَخُذۡ أَرۡبَعَةٗ مِّنَ ٱلطَّيۡرِ فَصُرۡهُنَّ إِلَيۡكَ ثُمَّ ٱجۡعَلۡ عَلَىٰ كُلِّ جَبَلٖ مِّنۡهُنَّ جُزۡءٗا ثُمَّ ٱدۡعُهُنَّ يَأۡتِينَكَ سَعۡيٗاۚ وَٱعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٞ
(Hisgoti) sa diha nga si Abraham nag-ampo: (O Allāh) akong Ginoo, ipakita kanako kun unsaon Nimo paghatag og kinabuhi ngadto sa patay. Siya (Allāh) miingon: Wala ka pa ba diay mutuo? Mitubag (si Abraham) sa pag-ingon: "Matoud (nga ako mituo apan arun lamang sa paghapsay (o pagtagbaw) sa akong kasing-kasing. (Ang Allah) miingon: Pagkuha og upat ka langgam ug dal-a kini kanimo (ug tadtara ang ilang mga lawas), dayon ibutang sa matag bungtod ang mga bahin niini, dayon tawga sila, (kay) sila muanha kanimo nga naglupad; ug hibaloi nga ang Allah mao Labing Gamhanan, ang Hingpit nga Maalamon.
التفاسير:
