పవిత్ర ఖురాన్ యొక్క భావార్థాల అనువాదం - పాష్టో అనువాదం - సర్ఫరాజ్
పేజీ నెంబరు:
16
:
30
وَاَمَّا الَّذِیْنَ كَفَرُوْا وَكَذَّبُوْا بِاٰیٰتِنَا وَلِقَآئِ الْاٰخِرَةِ فَاُولٰٓىِٕكَ فِی الْعَذَابِ مُحْضَرُوْنَ ۟
او څوک چې کافران شوي،زمونږ ایاتونه او د اخرت د ورځې لیدنه یې درواغ ګڼلې ده،نو همدغه خلک به په عذاب کې حاضر کړای شي.
التفاسير:
17
:
30
فَسُبْحٰنَ اللّٰهِ حِیْنَ تُمْسُوْنَ وَحِیْنَ تُصْبِحُوْنَ ۟
ماښام[۵]او سهار د الله پاکي یا دوئ.
[۵] ـ علماء وايې چې له دې ایتونو څخه پنځه وخته لمونځ ثابت دی.له تمسون نه د ماښام او ماخستن،له تصیحون نه د سهار،له عشیا څخه د مازیګر او تظهرون نه د ماسپښین لمونځ(تفسیر الماوردی).
التفاسير:
18
:
30
وَلَهُ الْحَمْدُ فِی السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَعَشِیًّا وَّحِیْنَ تُظْهِرُوْنَ ۟
ځکه چې په اسمانونو او ځمکه کې د هغه ستاینه ده او د ورځې په اخر او ماسپښین کي هم هغه په پاکۍ سره یادوئ.
التفاسير:
19
:
30
یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَیُحْیِ الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ؕ— وَكَذٰلِكَ تُخْرَجُوْنَ ۟۠
ژوندی له مړي ـ او مړی له ژوندي نه را وباسي او ځمکې ته د هغې له وچیدو وروسته تازه والی وربښي.او په همدې توګه به تاسې هم بیرته راووستلای شئ.
التفاسير:
20
:
30
وَمِنْ اٰیٰتِهٖۤ اَنْ خَلَقَكُمْ مِّنْ تُرَابٍ ثُمَّ اِذَاۤ اَنْتُمْ بَشَرٌ تَنْتَشِرُوْنَ ۟
د هغه له سترو نښو نه یوه داده چې تاسې یې له خاورې پیدا کړئ.بیا تاسې بشر یې چې په ناببره ډول په ځمکه کې خوریږئ.
التفاسير:
21
:
30
وَمِنْ اٰیٰتِهٖۤ اَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِّنْ اَنْفُسِكُمْ اَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوْۤا اِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَكُمْ مَّوَدَّةً وَّرَحْمَةً ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیٰتٍ لِّقَوْمٍ یَّتَفَكَّرُوْنَ ۟
او له نښو نه یې یوه دا هم ده چې له تاسې نه یې ستاسې جوړه پیدا کړه چې ارام ورسره وکړئ. او ستاسې په مینځ کې یي مینه او خواخوږي پیدا کړې ده.په رښتیا چې په دې کې د هغه قوم لپاره چې فکر کوي ډیرې لوی نښې ديږ
التفاسير:
22
:
30
وَمِنْ اٰیٰتِهٖ خَلْقُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَاخْتِلَافُ اَلْسِنَتِكُمْ وَاَلْوَانِكُمْ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیٰتٍ لِّلْعٰلِمِیْنَ ۟
او له نښو نه یي د اسمانونو او ځمکې پیدایښت او ستاسې د ژبو او رنګونو جلا والی او بیلوالی دی.په باوري توګه په دې کې د پوهانو لپاره ډيرې لوی نښې دي.
التفاسير:
23
:
30
وَمِنْ اٰیٰتِهٖ مَنَامُكُمْ بِالَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَابْتِغَآؤُكُمْ مِّنْ فَضْلِهٖ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیٰتٍ لِّقَوْمٍ یَّسْمَعُوْنَ ۟
او له نښو نه یې د شپې او ورځې ستاسې ویده کیدل او د هغه د مهربانیو دلټولو هڅه ده.په رښتیا چې په دې کې د هغو خلکو لپاره لویې نښې دي چې خبره اوري.
التفاسير:
24
:
30
وَمِنْ اٰیٰتِهٖ یُرِیْكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَّطَمَعًا وَّیُنَزِّلُ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَیُحْیٖ بِهِ الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیٰتٍ لِّقَوْمٍ یَّعْقِلُوْنَ ۟
او له نښو نه یې د ډار او هیلې په توګه تاسې ته د بریښنا ښوونه ده، او دا يي هم یوه نښه ده چې له بره نه اوبه راښکته کوي او ځمکې ته پرې د هغې له مرګ او وچیدو وروسته ژوند بښي. په باوري ډول په دې کې د هغو خلکو لپاره ډیرې نښې دي چې له عقل نه کار اخلي.
التفاسير:
