அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான தாய்லாந்து மொழிபெயர்ப்பு
45
:
21
قُلۡ إِنَّمَآ أُنذِرُكُم بِٱلۡوَحۡيِۚ وَلَا يَسۡمَعُ ٱلصُّمُّ ٱلدُّعَآءَ إِذَا مَا يُنذَرُونَ
จงกล่าวเถิด -โอ้ เราะสูล-“แท้จริงฉันเพียงตักเตือนพวกเจ้าเท่านั้น -โอ้ มนุษย์เอ๋ย- เกี่ยวกับการลงโทษของอัลลอฮ์ ซึ่งแจ้งผ่านโองการที่พระผู้อภิบาลของฉันประทานลงมาแก่ฉัน” แต่ผู้ที่หูหนวกจากสัจธรรม พวกเขาจะไม่ฟังสัจธรรมนั้นด้วยการฟังที่ดี เมื่อพวกเขาถูกเตือนถึงการลงโทษของอัลลอฮ์
التفاسير:
இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:
• نَفْع الإقرار بالذنب مشروط بمصاحبة التوبة قبل فوات أوانها.
ประโยชน์ของการยอมรับต่อความผิดนั้นขึ้นกับเงื่อนไขด้วยการสำนึกเตาบะฮ์ก่อนที่จะสายเกินไป
• إثبات العدل لله، ونفي الظلم عنه.
ยืนยันถึงคุณลักษณะความยุติธรรมสำหรับอัลลอฮ์และปฏิเสธคุณลักษณะความอธรรมจากพระองค์
• أهمية قوة الحجة في الدعوة إلى الله.
ความสำคัญของการมีหลักฐานที่มีน้ำหนัก ในการเรียกร้องเชิญชวนไปสู่อัลลอฮ์
• ضرر التقليد الأعمى.
อันตรายจากการเลียนแบบอย่างมืดบอด (หลับหูหลับตาตาม)
• التدرج في تغيير المنكر، والبدء بالأسهل فالأسهل، فقد بدأ إبراهيم بتغيير منكر قومه بالقول والصدع بالحجة، ثم انتقل إلى التغيير بالفعل.
การมีขั้นมีตอนในการปรามความชั่ว โดยเริ่มจากง่ายที่สุด ดั่งที่อิบรอฮีมได้ทำกับความชั่วของกลุ่มชนของเขาด้วยการพูดและโต้แย้งด้วยหลักฐานและจากนั้นก็ไปที่การเปลี่ยนแปลงด้วยการกระทำ
