அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான தாய்லாந்து மொழிபெயர்ப்பு
4
:
19
قَالَ رَبِّ إِنِّي وَهَنَ ٱلۡعَظۡمُ مِنِّي وَٱشۡتَعَلَ ٱلرَّأۡسُ شَيۡبٗا وَلَمۡ أَكُنۢ بِدُعَآئِكَ رَبِّ شَقِيّٗا
เขากล่าวว่า โอ้พระองค์ แท้จริงกระดูกของข้าพระองค์อ่อนแล้ว และศรีษะก็มีประกายหงอกแล้ว และมิเคยปรากฏเลยว่าการวิงวอนของข้าพระองค์ต่อพระองค์นั้นไร้ผล แถมทุกครั้งที่ข้าวิงวอนพระองค์ตอบรับข้าเสมอ
التفاسير:
இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:
• الضعف والعجز من أحب وسائل التوسل إلى الله؛ لأنه يدل على التَّبَرُّؤِ من الحول والقوة، وتعلق القلب بحول الله وقوته.
ความอ่อนโยนและความอ่อนน้อมคือวิธีการที่พระองค์ทรงที่รักในการทูลขอต่อพระองค์ เพราะเป็นการบ่งบอกถึงการปฎิเสทความสามารถและพละกำลังอื่นใดทั้งสิ้น ยกเว้นความสามารถและพละกำลังของพระองค์แต่เพียงผู้เดียวเท่านั้นและเป็นการเชื่อมโยงหัวใจกับความสามารถและพละกำลังของพระองค์
• يستحب للمرء أن يذكر في دعائه نعم الله تعالى عليه، وما يليق بالخضوع.
เป็นที่พึงปรารถนาสำหรับคนที่กล่าวถึงในการขอดุอาอฺของเขาถึงความโปรดปรานที่อัลลอฮฺให้แก่เขาและเป็นที่เหมาะสมที่จะนอบน้อมต่อพระองค์
• الحرص على مصلحة الدين وتقديمها على بقية المصالح.
จงรักษาถึงผลประโยชน์ของศาสนาและจงทำให้ศาสนานั้นมาก่อนผลประโยชน์อื่นๆ
• تستحب الأسماء ذات المعاني الطيبة.
ส่งเสริมให้ตั้งชื่อที่มีความหมายที่ดี
