அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பிலிப்பைன் மொழிபெயர்ப்பு
பக்க எண்:
102
:
2
وَٱتَّبَعُواْ مَا تَتۡلُواْ ٱلشَّيَٰطِينُ عَلَىٰ مُلۡكِ سُلَيۡمَٰنَۖ وَمَا كَفَرَ سُلَيۡمَٰنُ وَلَٰكِنَّ ٱلشَّيَٰطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ ٱلنَّاسَ ٱلسِّحۡرَ وَمَآ أُنزِلَ عَلَى ٱلۡمَلَكَيۡنِ بِبَابِلَ هَٰرُوتَ وَمَٰرُوتَۚ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنۡ أَحَدٍ حَتَّىٰ يَقُولَآ إِنَّمَا نَحۡنُ فِتۡنَةٞ فَلَا تَكۡفُرۡۖ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنۡهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِۦ بَيۡنَ ٱلۡمَرۡءِ وَزَوۡجِهِۦۚ وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِۦ مِنۡ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمۡ وَلَا يَنفَعُهُمۡۚ وَلَقَدۡ عَلِمُواْ لَمَنِ ٱشۡتَرَىٰهُ مَا لَهُۥ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنۡ خَلَٰقٖۚ وَلَبِئۡسَ مَا شَرَوۡاْ بِهِۦٓ أَنفُسَهُمۡۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ
Noong iniwan nila ang relihiyon ni Allāh ay sinunod nila bilang kapalit doon ang sinasabi-sabi ng mga demonyo na isang kasinungalingan sa paghahari ng Propeta ni Allāh na si Solomon – sumakanya ang pagbati ng kapayapaan – yayamang naghaka-haka ang mga ito na tumatag daw ang paghahari niya dahil sa panggagaway. Hindi tumangging sumampalataya si Solomon sa pamamagitan ng pagsasagawa ng panggagaway – gaya ng hinaka-haka ng mga Hudyo – bagkus ang mga demonyo ay tumangging sumampalataya yayamang sila noon ay nagtuturo sa mga tao ng panggagaway at nagtuturo sa kanila ng panggagaway na ibinaba sa dalawang anghel na sina Hārūt at Mārūt sa lungsod ng Babilonia sa `Irāq bilang panunukso at pagsubok sa mga tao. Ang dalawang anghel na ito noon ay hindi nagtuturo sa isa man ng panggagaway hanggang sa makapagbigay-babala silang dalawa rito at makapagpaliwanag dito sa pamamagitan ng pagsasabi nilang dalawa: "Kami ay pagsubok at panunukso lamang para sa mga tao kaya huwag kang tumangging sumampalataya sa pamamagitan ng pagkatuto mo ng panggagaway." Ang sinumang hindi tumanggap ng payo nilang dalawa ay natututo mula sa kanilang dalawa ng panggagaway. Kabilang dito ay isang uri na nagpapahiwalay sa lalaki at maybahay nito sa pamamagitan ng pagtatanim ng pagkamuhi sa pagitan ng dalawang ito. Hindi nakapipinsala ang mga manggagaway na iyon sa isa man malibang dahil sa pahintulot ni Allāh at kalooban Niya. Natututo sila ng nakapipinsala sa kanila at hindi nagpapakinabang sa kanila. Talaga ngang nalaman ng mga Hudyong iyon na ang sinumang ipinagpalit ang kasulatan ni Allāh sa panggagaway ay walang ukol sa kanya sa Kabilang-buhay na bahagi ni parte. Talagang kay saklap ang pinagbilhan nila ng mga sarili nila yayamang ipinagpalit nila sa panggagaway ang kasi ni Allāh at batas Niya. Kung sakaling sila noon ay nakaaalam sa magpapakinabang sa kanila, hindi sana sila naglakas-loob sa kakutya-kutyang gawain at malinaw na pagkaligaw na ito.
التفاسير:
103
:
2
وَلَوۡ أَنَّهُمۡ ءَامَنُواْ وَٱتَّقَوۡاْ لَمَثُوبَةٞ مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِ خَيۡرٞۚ لَّوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ
Kung sakaling ang mga Hudyo ay sumampalataya kay Allāh nang totoo at nangilag magkasala sa Kanya sa pamamagitan ng paggawa ng pagtalima sa Kanya at pag-iwan sa pagsuway sa Kanya, talaga sanang ang gantimpala ni Allāh ay higit na mabuti para sa kanila kaysa sa anumang sila ay nakabatay roon, kung sakaling sila noon ay nakaaalam sa magpapakinabang sa kanila.
التفاسير:
104
:
2
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَقُولُواْ رَٰعِنَا وَقُولُواْ ٱنظُرۡنَا وَٱسۡمَعُواْۗ وَلِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٞ
Nagtutuon si Allāh – pagkataas-taas Siya – sa mga mananampalataya tungo sa kagandahan ng pagpili ng mga pananalita, na nagsasabi sa kanila: "O mga sumampalataya, huwag kayong magsasabi ng pangungusap na: Magsaalang-alang ka sa amin," na nangangahulugang: "Magsaalang-alang ka sa mga kalagayan namin," dahil ang mga Hudyo ay pumipilipit [sa pagbigkas] nito at kumakausap gamit nito sa Propeta – basbasan siya ni Allāh at batiin ng kapayapaan – habang naglalayon sila gamit nito ng isang sirang kahulugan: ang katunggakan. Kaya sumaway si Allāh sa [paggamit ng] pangungusap na ito bilang pagtatakip sa usaping ito. Nag-utos Siya sa mga lingkod Niya na magsabi sila bilang kapalit rito ng: "Maghintay ka sa amin," na nangangahulugang: "Maghintay ka sa amin, makauunawa kami tungkol sa iyo ng sinasabi mo." Ito ay isang pangungusap na gumaganap sa [tamang] kahulugan nang walang pangingilagan. Ukol sa mga tagatangging sumampalataya kay Allāh ay isang pagdurusang nakasasakit at nagpapahapdi.
التفاسير:
105
:
2
مَّا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ وَلَا ٱلۡمُشۡرِكِينَ أَن يُنَزَّلَ عَلَيۡكُم مِّنۡ خَيۡرٖ مِّن رَّبِّكُمۡۚ وَٱللَّهُ يَخۡتَصُّ بِرَحۡمَتِهِۦ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ
Hindi iniibig ng mga tagatangging sumampalataya – maging alin man sila: mga May Kasulatan o mga tagapagtambal – na may ibaba sa inyo na alinmang mabuti mula sa Panginoon ninyo, marami man o kaunti, samantalang si Allāh ay nagtatangi ng awa Niya na pagkapropeta, pagkakasi, at pananampalataya, sa sinumang niloloob Niya kabilang sa mga lingkod Niya. Si Allāh ay may-ari ng kabutihang-loob na sukdulan, kaya walang kabutihang nakakamit ng isa sa mga nilikha malibang mula sa Kanya. Bahagi ng kabutihang-loob Niya ang pagpapadala sa Sugo at ang pagpapababa ng kasulatan.
التفاسير:
இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:
• سوء أدب اليهود مع أنبياء الله حيث نسبوا إلى سليمان عليه السلام تعاطي السحر، فبرّأه الله منه، وأَكْذَبَهم في زعمهم.
Ang kasagwaan ng asal ng mga Hudyo sa mga propeta ni Allāh yayamang iniugnay nila kay Solomon – sumakanya ang pagbati ng kapayapaan – ang pagsasagawa ng panggagaway ngunit nagpawalang-sala rito si Allāh doon at nagpasinungaling Siya sa kanila sa haka-haka nila.
• أن السحر له حقيقة وتأثير في العقول والأبدان، والساحر كافر، وحكمه القتل.
Na ang panggagaway ay may katotohanan at pagtalab sa mga isip at mga katawan, ang manggagaway ay isang tagatangging sumampalataya, at ang kahatulan sa kanya ay parusang kamatayan.
• لا يقع في ملك الله تعالى شيء من الخير والشر إلا بإذنه وعلمه تعالى.
Walang nagaganap sa kaharian ni Allāh – pagkataas-taas Siya – na anumang kabutihan o kasamaan malibang ayon sa pahintulot Niya at kaalaman Niya – pagkataas-taas Siya.
• سد الذرائع من مقاصد الشريعة، فكل قول أو فعل يوهم أمورًا فاسدة يجب تجنبه والبعد عنه.
Ang pagharang sa mga maidadahilan ay bahagi ng mga layunin ng Batas ng Islām kaya ang bawat pananalita o gawaing inaakala na mga bagay na tiwali ay kinakailangang iwasan at layuan.
• أن الفضل بيد الله تعالى وهو الذي يختص به من يشاء برحمته وحكمته.
Na ang kabutihang-loob ay nasa kamay ni Allāh – pagkataas-taas Siya – at Siya ang nagtatangi nito sa sinumang niloloob Niya ayon sa awa Niya at karunungan Niya.
