அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பிலிப்பைன் மொழிபெயர்ப்பு
பக்க எண்:
103
:
16
وَلَقَدۡ نَعۡلَمُ أَنَّهُمۡ يَقُولُونَ إِنَّمَا يُعَلِّمُهُۥ بَشَرٞۗ لِّسَانُ ٱلَّذِي يُلۡحِدُونَ إِلَيۡهِ أَعۡجَمِيّٞ وَهَٰذَا لِسَانٌ عَرَبِيّٞ مُّبِينٌ
Kami ay nakaaalam na ang mga tagapagtambal ay nagsasabi: "Tunay na si Muḥammad – ang basbas at ang pagbati ng kapayapaan ay sumakanya – ay tinuturuan lamang ng Qur'ān ng isang tao." Sila ay mga sinungaling sa pahayag nila sapagkat ang wika ng inaakala nila na iyon ay nagtuturo sa kanya ay banyaga samantalang ang Qur'ān na ito ay ibinaba sa isang dilang Arabeng maliwanag na may retorikang mataas, kaya papaanong nag-aakala sila na siya ay nakatanggap nito mula sa isang banyaga?"
التفاسير:
104
:
16
إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ لَا يَهۡدِيهِمُ ٱللَّهُ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ
Tunay na ang mga hindi sumasampalataya sa mga tanda ni Allāh na ang mga ito ay mula sa ganang Kanya – kaluwalhatian sa Kanya – ay hindi magtutuon sa kanila si Allāh sa kapatnubayan hanggat nanatili silang mga nagpupumilit doon. Ukol sa kanila ay isang pagdurusang nakasasakit dahilan sa taglay nila na kawalang-pananampalataya kay Allāh at pagpapasinungaling sa mga tanda Niya.
التفاسير:
105
:
16
إِنَّمَا يَفۡتَرِي ٱلۡكَذِبَ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَٰذِبُونَ
Si Muḥammad – basbasan siya ni Allāh at batiin ng kapayapaan – ay hindi sinungaling kaugnay sa inihatid niya mula sa Panginoon niya. Lumilikha-likha lamang ng kasinungalingan ang mga hindi nagpapatotoo sa mga tanda ni Allāh dahil sila ay hindi nangangamba sa isang pagdurusa at hindi umaasa sa isang gantimpala. Ang mga nailarawang iyon sa kawalang-pananampalataya ay ang mga sinungaling dahil ang pagsisinungaling ay kaugalian nilang nakaugalian nila.
التفاسير:
106
:
16
مَن كَفَرَ بِٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ إِيمَٰنِهِۦٓ إِلَّا مَنۡ أُكۡرِهَ وَقَلۡبُهُۥ مُطۡمَئِنُّۢ بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَٰكِن مَّن شَرَحَ بِٱلۡكُفۡرِ صَدۡرٗا فَعَلَيۡهِمۡ غَضَبٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ
Ang sinumang tumangging sumampalataya kay Allāh noong matapos ng pagsampalataya niya – hindi ang sinumang pinilit habang ang puso naman niya ay napapanatag sa pananampalataya subalit ang sinumang nabuksan ang dibdib sa kawalang-pananampalataya saka pumili nito kaysa sa pananampalataya at nagsalita hinggil dito nang nagkukusang-loob kaya siya ay tumalikod na sa Islām – laban sa kanila ay isang galit mula kay Allāh at ukol sa kanila ay isang pagdurusang sukdulan.
التفاسير:
107
:
16
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ ٱسۡتَحَبُّواْ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا عَلَى ٱلۡأٓخِرَةِ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ
Ang pagtalikod na iyon sa Islām ay dahilan sa sila ay nagtangi sa natatamo nila na mga basura ng Mundo bilang pantumbas para sa kawalang-pananampalataya nila kapalit ng Kabilang-buhay at na si Allāh ay hindi nagtutuon sa pananampalataya sa mga taong tagatangging sumampalataya, bagkus bumibigo sa kanila.
التفاسير:
108
:
16
أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ طَبَعَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ وَسَمۡعِهِمۡ وَأَبۡصَٰرِهِمۡۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡغَٰفِلُونَ
Ang mga nailarawang iyon sa pagtalikod sa pananampalataya matapos ng pagsampalataya ay ang mga nagpinid si Allāh sa mga puso nila kaya hindi sila nakaiintindi ng mga pangaral, sa mga pandinig nila kaya hindi sila dumidinig sa mga ito ayon sa pagdinig na napakikinabangan, at sa mga paningin nila kaya hindi sila nakakikita sa mga tandang nagpapatunay sa pananampalataya. Ang mga iyon ay ang mga nalilingat sa mga kadahilanan ng kaligayahan at kalumbayan at sa inihanda ni Allāh para sa kanila na pagdurusa.
التفاسير:
109
:
16
لَا جَرَمَ أَنَّهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
Totoong tunay na sila sa Araw ng Pagbangon ay ang mga lugi na nagpalugi sa mga sarili nila dahilan sa kawalang-pananampalataya nila matapos ng pagsampalataya nila, na kung sakaling kumapit sila doon ay talaga sanang papasok sila sa Paraiso.
التفاسير:
110
:
16
ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ هَاجَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا فُتِنُواْ ثُمَّ جَٰهَدُواْ وَصَبَرُوٓاْ إِنَّ رَبَّكَ مِنۢ بَعۡدِهَا لَغَفُورٞ رَّحِيمٞ
Pagkatapos tunay na ang Panginoon mo, O Sugo, ay talagang Mapagpatawad, Maawain sa mga sinisiil kabilang sa mga mananampalataya na mga lumikas mula sa Makkah patungo sa Madīnah matapos pagdusahin sila ng mga tagapagtambal at usigin sila dahil sa relihiyon nila hanggang sa nakabigkas sila ng salita ng kawalang-pananampalataya samantalang ang mga puso nila ay napapanatag sa pananampalataya. Pagkatapos nakibaka sila ayon sa landas ni Allāh upang ang salita ni Allāh ay maging ang pinakamataas at ang salita ng mga tumangging sumampalataya ay maging ang pinakamababa. Nagtiis sila sa mga hirap niyon. Tunay na ang Panginoon mo – noong matapos ng pagsubok na iyon na ipinansubok sa kanila at ng pagpaparusang pinagdusahan nila hanggang sa nakabigkas sila ng salita ng kawalang-pananampalataya – ay talagang Mapagpatawad sa kanila, Maawain sa kanila dahil sila ay hindi nakabigkas ng salita ng kawalang-pananampalataya malibang habang mga napipilitan.
التفاسير:
இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:
• الترخيص للمُكرَه بالنطق بالكفر ظاهرًا مع اطمئنان القلب بالإيمان.
Ang pagpayag para sa napipilitan ng pagbigkas ng kawalang-pananampalataya sa panlabas kalakip ng pagkapanatag ng puso sa pananampalataya.
• المرتدون استوجبوا غضب الله وعذابه؛ لأنهم استحبوا الحياة الدنيا على الآخرة، وحرموا من هداية الله، وطبع الله على قلوبهم وسمعهم وأبصارهم، وجعلوا من الغافلين عما يراد بهم من العذاب الشديد يوم القيامة.
Ang mga tumalikod sa pananampalataya (murtadd) ay humiling ng pag-obliga ng galit ni Allāh at pagdurusang dulot Niya dahil sila ay napaibig sa buhay na pangmundo higit sa Kabilang-buhay at napagkaitan ng kapatnubayan ni Allāh. Nagsara si Allāh sa mga puso nila, pandinig nila, at mga paningin nila. Ginawa sila kabilang sa mga nalilingat sa ninanais sa kanila na pagdurusang matindi sa Araw ng Pagbangon.
• كَتَبَ الله المغفرة والرحمة للذين آمنوا، وهاجروا من بعد ما فتنوا، وصبروا على الجهاد.
Nagtakda si Allāh ng kapatawaran at awa para sa mga sumampalataya, lumikas noong matapos na inusig sila, at nagtiis sa pakikibaka.
