அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான சிங்கள மொழிபெயர்ப்பு
65
:
40
هُوَ الْحَیُّ لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ فَادْعُوْهُ مُخْلِصِیْنَ لَهُ الدِّیْنَ ؕ— اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟
ඔහු මිය නොයන අමරණීයය. ඔහු හැර සැබෑ ලෙස නැමදුම් ලබන වෙනත් කෙනෙකු නැත. එහෙයින් නුඹලා කන්නලව් කරමින් නැමදුම් කරමින් ඔහුගේ තෘප්තිය පමණක් අපේක්ෂාවෙන් ඔහුගෙන් පතනු. ඔහු සමග ඔහුගේ වෙනත් මැවීම් හවුල්කොට ඔහුට ආදේශ නොකරනු. සියලු මැවීම්හි පරමාධිපතියාණන්ටමය සියලු ප්රශංසා.
التفاسير:
இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:
• دخول الدعاء في مفهوم العبادة التي لا تصرف إلا إلى الله؛ لأن الدعاء هو عين العبادة.
•නැමදුම යන අදහසින් ප්රාර්ථනාවට පිවිසීම අල්ලාහ් වෙත මිස වෙනත් දිසාවකට නොවිය යුත්තකි. සැබවින්ම ප්රාර්ථනාව යනු නැමදුමෙහි මූලයයි.
• نعم الله تقتضي من العباد الشكر.
•අල්ලාහ්ගේ ආශිර්වාදයන් වනාහි ගැත්තන් ඒවාට කෘතඥතාව පුද කිරීමට අනිවාර්යය කරවයි.
• ثبوت صفة الحياة لله.
•අල්ලාහ්ගේ අමරණීයත්වය තහවුරු කිරීම.
• أهمية الإخلاص في العمل.
•ක්රියාවන්හි අවංකභාවයේ වැදගත්කම.
