அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு
பக்க எண்:
32
:
52
اَمْ تَاْمُرُهُمْ اَحْلَامُهُمْ بِهٰذَاۤ اَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُوْنَ ۟ۚ
بلکه آیا عقلهایشان آنها را به این سخنشان امر میکند که: او کاهن و دیوانهای است؟! که آنچه را با یکدیگر جمع نمیشوند در یک شخص جمع میکنند، بلکه آنها مردمی متجاوز از حدود هستند، که نه به شرع رجوع میکنند و نه به عقل.
التفاسير:
33
:
52
اَمْ یَقُوْلُوْنَ تَقَوَّلَهٗ ۚ— بَلْ لَّا یُؤْمِنُوْنَ ۟ۚ
یا میگویند: محمد این قرآن را ساخته است، و به او وحی نشده است؟! آن را نساخته است، بلکه آنها از ایمان به آن سر باز میزنند، و میگویند: آن را ساخته است.
التفاسير:
34
:
52
فَلْیَاْتُوْا بِحَدِیْثٍ مِّثْلِهٖۤ اِنْ كَانُوْا صٰدِقِیْنَ ۟ؕ
پس اگر در این ادعایتان که او قرآن را ساخته است راستگو هستید سخنی هر چند ساختگی مانند آن بیاورید.
التفاسير:
35
:
52
اَمْ خُلِقُوْا مِنْ غَیْرِ شَیْءٍ اَمْ هُمُ الْخٰلِقُوْنَ ۟ؕ
آیا بدون آفریدگاری آفریده شدهاند؟! یا آنها خود آفریدگار خویش هستند؟! نه وجود مخلوق بدون خالق ممکن است، و نه وجود مخلوقی که خلق میکند. پس چرا آفریدگارشان را عبادت نمیکنند؟!
التفاسير:
36
:
52
اَمْ خَلَقُوا السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ ۚ— بَلْ لَّا یُوْقِنُوْنَ ۟ؕ
آیا آسمانها و زمین را آنها آفریدهاند؟! بلکه یقین ندارند که الله همان آفریدگارشان است؛ زیرا اگر بر این امر یقین داشتند بهطور قطع او را یگانه برمیشمردند، و به رسولانش ایمان میآوردند.
التفاسير:
37
:
52
اَمْ عِنْدَهُمْ خَزَآىِٕنُ رَبِّكَ اَمْ هُمُ الْمُصَۜیْطِرُوْنَ ۟ؕ
آیا گنجینههای پروردگارت نزد آنها است. چه رزق و روزی که آن را به هرکس بخواهند میبخشند، و چه نبوت که آن را به هرکس بخواهند عطا میکنند و از هرکس بخواهند بازمیدارند؟! آیا آنها بر حسب ارادهشان مسلط و متصرف هستند؟!
التفاسير:
38
:
52
اَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ یَّسْتَمِعُوْنَ فِیْهِ ۚ— فَلْیَاْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطٰنٍ مُّبِیْنٍ ۟ؕ
آیا آنها نردبانی دارند که با آن بهسوی آسمان بالا میروند و در آن به وحی الله گوش فرا میدهند که وحی میکند آنها بر حق هستند؟! پس هر یک از آنها به آن وحی گوش داده است باید حجتی روشن بیاورد که شما را در این امر که ادعا میکنید برحق هستید تصدیق کند.
التفاسير:
39
:
52
اَمْ لَهُ الْبَنٰتُ وَلَكُمُ الْبَنُوْنَ ۟ؕ
آیا دختران که آنها را نمیپسندید برای او سبحانه، و پسران که آنها را میپسندید برای شما است؟!
التفاسير:
40
:
52
اَمْ تَسْـَٔلُهُمْ اَجْرًا فَهُمْ مِّنْ مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُوْنَ ۟ؕ
- ای رسول- آیا در قبال آنچه از جانب پروردگارت بر آنها ابلاغ میکنی مزدی از آنها میخواهی؟ که بهسبب این امر به حمل باری خارج از توانشان مکلف هستند.
التفاسير:
41
:
52
اَمْ عِنْدَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَكْتُبُوْنَ ۟ؕ
یا علم غیب دارند و برای مردم آنچه را از غیبیات باخبر میشوند مینویسند و آنها را از هرچه از امور غیبی که بخواهند باخبر میسازند.
التفاسير:
42
:
52
اَمْ یُرِیْدُوْنَ كَیْدًا ؕ— فَالَّذِیْنَ كَفَرُوْا هُمُ الْمَكِیْدُوْنَ ۟ؕ
یا این تکذیب کنندگان میخواهند به تو و دینت نیرنگ بزنند؟! پس به الله اعتماد کن؛ زیرا کسانیکه به الله و رسولش کفر ورزیدهاند خودشان به نیرنگ گرفتار میشوند، نه تو.
التفاسير:
43
:
52
اَمْ لَهُمْ اِلٰهٌ غَیْرُ اللّٰهِ ؕ— سُبْحٰنَ اللّٰهِ عَمَّا یُشْرِكُوْنَ ۟
آیا آنها معبود برحقی جز الله دارند؟! الله از شریکی که به او نسبت میدهند منزه و پاک است. تمام مواردی که بیان شد هرگز نبوده، و در هیچ حالتی قابل تصور نیست.
التفاسير:
44
:
52
وَاِنْ یَّرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَآءِ سَاقِطًا یَّقُوْلُوْا سَحَابٌ مَّرْكُوْمٌ ۟
و اگر پارهای از آسمان ببینند در مورد آن میگویند: طبق معمول این ابری متراکم است، در نتیجه از آن اندرز نمیگیرند، و ایمان نمیآورند.
التفاسير:
45
:
52
فَذَرْهُمْ حَتّٰی یُلٰقُوْا یَوْمَهُمُ الَّذِیْ فِیْهِ یُصْعَقُوْنَ ۟ۙ
پس -ای رسول- آنها را در دشمنی و تکذیبشان واگذار تا روزیکه در آن عذاب میشوند، یعنی روز قیامت را ملاقات کنند.
التفاسير:
46
:
52
یَوْمَ لَا یُغْنِیْ عَنْهُمْ كَیْدُهُمْ شَیْـًٔا وَّلَا هُمْ یُنْصَرُوْنَ ۟ؕ
روزیکه نیرنگشان هیچچیز نه کم نه زیاد آنها را بینیاز نمیسازد، و برای نجاتیافتن از عذاب یاری نمیشوند.
التفاسير:
47
:
52
وَاِنَّ لِلَّذِیْنَ ظَلَمُوْا عَذَابًا دُوْنَ ذٰلِكَ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟
و بهراستی برای کسانیکه با شرک و گناهان بر خودشان ستم کردهاند عذابی پیش از عذاب آخرت؛ با قتل و اسارت در دنیا، و عذاب قبر در برزخ است. اما بیشتر آنها این امر را نمیدانند، به همین سبب بر کفرشان باقی میمانند.
التفاسير:
48
:
52
وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَاِنَّكَ بِاَعْیُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِیْنَ تَقُوْمُ ۟ۙ
و -ای پیامبر- در برابر تقدیر پروردگارت و حکم شرعی او، شكيبايى پیشه کن، که تو جلوى دید و حمایت ما هستی، و هنگامی که از خواب بر می خیزی، براى ستایش پروردگارت تسبیح بگو.
التفاسير:
49
:
52
وَمِنَ الَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَاِدْبَارَ النُّجُوْمِ ۟۠
و بخشی از شب، پروردگارت را تسبیح بگو، و برایش نماز بگزار، و نماز فجر را هنگامی برپادار که ستارگان با غروب بهسبب روشنایی روز، پشت میکنند.
التفاسير:
இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:
• الطغيان سبب من أسباب الضلال.
طغیان یکی از اسباب گمراهی است.
• أهمية الجدال العقلي في إثبات حقائق الدين.
اهمیت جدال عقلی در اثبات حقایق دین.
• ثبوت عذاب البَرْزَخ.
ثبوت عذاب برزخ.
