அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு
آل عمران
சூராவின் இலக்குகளில் சில:
إثبات أن دين الإسلام هو الحق ردًّا على شبهات أهل الكتاب، وتثبيتا للمؤمنين.
اثبات این که اسلام همان دین حق است، برای پاسخ به شبهات اهل کتاب و ثابت قدمی مؤمنان.
1
:
3
الٓمَّٓ ۟ۙۚ
﴿الٓمٓ﴾مانند این حرف مقطعه در ابتدای سورۀ بقره آمد. در حروف مقطعه به ناتوانی عرب از آوردن مانندی برای قرآن اشاره شده است درحالیکه قرآن از مانند همین حروف که این سوره با آن آغاز شده است تشکیل یافته و آنها نیز کلامشان را از همین حروف میسازند.
التفاسير:
2
:
3
اللّٰهُ لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّوْمُ ۟ؕ
الله همان یگانه معبود برحقی است که شریکی در عبادت ندارد، زندهای است که حیات کامل و بدون مرگ و نقصی دارد. پابرجایی است که به ذات خویش استوار است و از تمام مخلوقاتش بینیاز است، و تمام مخلوقات قائم به او هستند؛ یعنی در تمام احوالشان به او نیازمند هستند.
التفاسير:
3
:
3
نَزَّلَ عَلَیْكَ الْكِتٰبَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ وَاَنْزَلَ التَّوْرٰىةَ وَالْاِنْجِیْلَ ۟ۙ
- ای پیامبر- الله قرآن را با اخبار راست و احکام عادلانه بر تو نازل کرد که موافق کتابهای پیش از خود است و تعارضی میان آنها نیست، و تورات را بر موسی علیه السلام و انجیل را بر عیسی علیه السلام فرو فرستاد،
التفاسير:
4
:
3
مِنْ قَبْلُ هُدًی لِّلنَّاسِ وَاَنْزَلَ الْفُرْقَانَ ؕ۬— اِنَّ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا بِاٰیٰتِ اللّٰهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیْدٌ ؕ— وَاللّٰهُ عَزِیْزٌ ذُو انْتِقَامٍ ۟ؕ
پیش از نزول قرآن بر تو، و تمام این کتابهای الهی، مایۀ هدایت و راهنمایی مردم به آنچه که صلاح دین و دنیایشان است میباشند، و فرقان را که با آن حق از باطل و هدایت از گمراهی شناخته میشود فرو فرستاد. برای کسانیکه به آیات الله که بر تو فرو فرستاد کفر ورزیدند، عذاب سختی است. الله ذات شکستناپذیری است که هیچچیز بر او چیره نمیشود و از کسیکه رسولانش را تکذیب کند و با فرمانش مخالفت ورزد، انتقام میگیرد.
التفاسير:
5
:
3
اِنَّ اللّٰهَ لَا یَخْفٰی عَلَیْهِ شَیْءٌ فِی الْاَرْضِ وَلَا فِی السَّمَآءِ ۟ؕ
همانا هیچچیز نه در زمین و نه در آسمان بر الله پوشیده نمیماند، و علم او تعالی به ظاهر و باطن تمام اشیا احاطه دارد.
التفاسير:
6
:
3
هُوَ الَّذِیْ یُصَوِّرُكُمْ فِی الْاَرْحَامِ كَیْفَ یَشَآءُ ؕ— لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ الْعَزِیْزُ الْحَكِیْمُ ۟
او ذاتی است که شما را به صورتهای گوناگونی در شکمهای مادرانتان به هرگونه که بخواهد، مذکر یا مؤنث، زیبا یا زشت، سفید یا سیاه میآفریند، معبود بر حقی جز او نیست، شکستناپذیری است که مغلوب نمیشود، و در آفرینش و تدبیر و حکمش بسیار داناست.
التفاسير:
7
:
3
هُوَ الَّذِیْۤ اَنْزَلَ عَلَیْكَ الْكِتٰبَ مِنْهُ اٰیٰتٌ مُّحْكَمٰتٌ هُنَّ اُمُّ الْكِتٰبِ وَاُخَرُ مُتَشٰبِهٰتٌ ؕ— فَاَمَّا الَّذِیْنَ فِیْ قُلُوْبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُوْنَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَآءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَآءَ تَاْوِیْلِهٖ ؔۚ— وَمَا یَعْلَمُ تَاْوِیْلَهٗۤ اِلَّا اللّٰهُ ۘؐ— وَالرّٰسِخُوْنَ فِی الْعِلْمِ یَقُوْلُوْنَ اٰمَنَّا بِهٖ ۙ— كُلٌّ مِّنْ عِنْدِ رَبِّنَا ۚ— وَمَا یَذَّكَّرُ اِلَّاۤ اُولُوا الْاَلْبَابِ ۟
- ای پیامبر- او ذاتی است که قرآن را بر تو فرو فرستاد، که بخشی از آیاتش دلالت واضحی دارند و هیچ ابهامی در آنها نیست، آنها اصل و بخش بزرگ کتاب و هنگام اختلاف، مرجع هستند، و بخشی از آن، آیات دیگری است که بیش از یک معنا دارند و معنایش بر اکثر مردم پوشیده است، اما کسانیکه دلهایشان از حق منحرف است، آیات محکم را رها میکنند و آیات متشابه را که بیش از یک معنا دارد میگیرند؛ آنها با این کار، به دنبال شبههافکنی و گمراهساختن مردم و آیات متشابه بر اساس خواهشات نفسانی مذاهب فاسدشان هستند، درحالیکه معانی حقیقی و تأویل این آیات را کسی جز الله نمیداند. و ثابتقدمان در علم که توانایی علمی کسب کردهاند میگویند: به تمام قرآن ایمان آوردیم؛ زیرا تمام آن از جانب پروردگارمان است، و متشابه قرآن را با محکمات آن تفسیر میکنند. و فقط صاحبان عقلِ سلیم پند میگیرند و متذکر میشوند.
التفاسير:
8
:
3
رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوْبَنَا بَعْدَ اِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَّدُنْكَ رَحْمَةً ۚ— اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهَّابُ ۟
این ثابتقدمان میگویند: پروردگارا پس از اینکه ما را بهسوی حق هدایت فرمودی، دلهایمان را از حق بازنگردان، و ما را از آنچه که منحرفان از حق به آن گرفتار شدند محافظت فرما، و رحمتی گسترده از جانب خویش که با آن دلهایمان را هدایت کنی بر ما ببخش، و ما را از گمراهی محافظت بفرما، که – پروردگارا- بسیار بخشنده و عطاکننده هستی.
التفاسير:
9
:
3
رَبَّنَاۤ اِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِیَوْمٍ لَّا رَیْبَ فِیْهِ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَا یُخْلِفُ الْمِیْعَادَ ۟۠
پروردگارا تو همۀ مردم را در روزی که هیچ تردیدی در آن نیست، برای محاسبۀ آنها بهسوی خویش گرد خواهی آورد، آن روز بدون شک میآید، - پروردگارا- به درستی که تو خلاف وعده نمیکنی.
التفاسير:
இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:
• أقام الله الحجة وقطع العذر عن الخلق بإرسال الرسل وإنزال الكتب التي تهدي للحق وتحذر من الباطل.
الله با فرستادن رسولان علیهم السلام و کتابهایی که بهسوی حق هدایت میکنند و از باطل بازمیدارند، حجت را بر مردم اقامه کرده و عذر را از آنها برطرف ساخته است.
• كمال علم الله تعالى وإحاطته بخلقه، فلا يغيب عنه شيء في الأرض ولا في السماء، سواء كان ظاهرًا أو خفيًّا.
علم و احاطۀ کامل الله متعال به مخلوقاتش؛ چنانکه هیچچیز، چه آشکار و چه نهان، نه در زمین و نه در آسمان، بر او پوشیده نمیماند.
• من أصول أهل الإيمان الراسخين في العلم أن يفسروا ما تشابه من الآيات بما أُحْكِم منها.
یکی از اصول مومنان ثابتقدم در علم این است که آیات متشابه را با آیات محکم تفسیر میکنند.
• مشروعية دعاء الله تعالى وسؤاله الثبات على الحق، والرشد في الأمر، ولا سيما عند الفتن والأهواء.
مشروعیت دعا و تقاضای پایداری بر حق و هدایت در کار از الله متعال، بخصوص هنگام بروز فتنهها و شهوات.
