அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு
12
:
21
فَلَمَّاۤ اَحَسُّوْا بَاْسَنَاۤ اِذَا هُمْ مِّنْهَا یَرْكُضُوْنَ ۟ؕ
پس وقتی نابود شدگان عذاب ریشهکن کنندۀ ما را دیدند، بیدرنگ برای فرار از نابودی از شهرشان میگریختند.
التفاسير:
இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:
• الظلم سبب في الهلاك على مستوى الأفراد والجماعات.
ظلم، سبب تباهی در سطح افراد و گروه ها می شود.
• ما خلق الله شيئًا عبثًا؛ لأنه سبحانه مُنَزَّه عن العبث.
الله هیچچیز را بیهوده نیافریده است؛ زیرا او سبحانه از بیهودگی منزه است.
• غلبة الحق، ودحر الباطل سُنَّة إلهية.
چیرگی حق و سرکوب باطل، سنتی الهی است.
• إبطال عقيدة الشرك بدليل التَّمَانُع.
ابطال عقیدۀ شرک به دلیل ناممکن بودن (و محال بودن وجود شریک برای الله متعال).
