அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு - பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம்
نوح
1
:
71
اِنَّاۤ اَرْسَلْنَا نُوْحًا اِلٰی قَوْمِهٖۤ اَنْ اَنْذِرْ قَوْمَكَ مِنْ قَبْلِ اَنْ یَّاْتِیَهُمْ عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟
بیگمان، ما نوح را به سوی قومش فرستادیم [و گفتیم]: «قوم خود را ـ پیش از آنکه عذاب دردناک به سراغشان آید ـ هشدار ده [و بترسان].
التفاسير:
2
:
71
قَالَ یٰقَوْمِ اِنِّیْ لَكُمْ نَذِیْرٌ مُّبِیْنٌ ۟ۙ
[نوح] گفت: «ای قوم، من بیمدهندهای آشکار برایتان هستم،
التفاسير:
3
:
71
اَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ وَاتَّقُوْهُ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۙ
که الله را عبادت کنید، و از او بترسید، و مطیع [دستورهای] من باشید.
التفاسير:
4
:
71
یَغْفِرْ لَكُمْ مِّنْ ذُنُوْبِكُمْ وَیُؤَخِّرْكُمْ اِلٰۤی اَجَلٍ مُّسَمًّی ؕ— اِنَّ اَجَلَ اللّٰهِ اِذَا جَآءَ لَا یُؤَخَّرُ ۘ— لَوْ كُنْتُمْ تَعْلَمُوْنَ ۟
[که اگر چنین کردید، الله] گناهانتان را میآمرزد و تا زمان معیّنی به شما مهلت میدهد؛ زیرا هنگامی که اجل الهی فرا رسد، تأخیر نخواهد داشت، اگر میدانستید».
التفاسير:
5
:
71
قَالَ رَبِّ اِنِّیْ دَعَوْتُ قَوْمِیْ لَیْلًا وَّنَهَارًا ۟ۙ
و نوح [پس از نصیحت و دعوت] گفت: «پروردگارا، به راستی که من قومِ خود را شب و روز [به ایمان] دعوت کردم؛
التفاسير:
6
:
71
فَلَمْ یَزِدْهُمْ دُعَآءِیْۤ اِلَّا فِرَارًا ۟
ولی دعوت من، جز بر گریزشان [از حق] نیفزود
التفاسير:
7
:
71
وَاِنِّیْ كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوْۤا اَصَابِعَهُمْ فِیْۤ اٰذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِیَابَهُمْ وَاَصَرُّوْا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا ۟ۚ
و من هر چه دعوتشان کردم تا سرانجام آنان را بیامرزی، انگشتان خود را در گوشهایشان فرو کردند و لباسهایشان را [به خود] پیچیدند و [در مخالفت] اصرار [و پافشاری] کردند و به شدت، گردنکشی و تکبر نمودند.
التفاسير:
8
:
71
ثُمَّ اِنِّیْ دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا ۟ۙ
سپس آنها را با صدای بلند [و آشکار] دعوت کردم.
التفاسير:
9
:
71
ثُمَّ اِنِّیْۤ اَعْلَنْتُ لَهُمْ وَاَسْرَرْتُ لَهُمْ اِسْرَارًا ۟ۙ
به علاوه، آشکارا برایشان گفتم و در نهان برای [هرکدام از] آنان بیان کردم.
التفاسير:
10
:
71
فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوْا رَبَّكُمْ ۫— اِنَّهٗ كَانَ غَفَّارًا ۟ۙ
گفتم: «از پروردگار خویش آمرزش بخواهید [که] بیگمان، او بسیار آمرزنده است.
التفاسير:
11
:
71
یُّرْسِلِ السَّمَآءَ عَلَیْكُمْ مِّدْرَارًا ۟ۙ
تا از آسمان [باران] پیاپی بر شما بفرستد.
التفاسير:
12
:
71
وَّیُمْدِدْكُمْ بِاَمْوَالٍ وَّبَنِیْنَ وَیَجْعَلْ لَّكُمْ جَنّٰتٍ وَّیَجْعَلْ لَّكُمْ اَنْهٰرًا ۟ؕ
و شما را با اموال و فرزندانِ بسیار یاری کند، به شما باغهای [سرسبز] بدهد و جویبارها[ی جاری] برایتان قرار دهد.
التفاسير:
13
:
71
مَا لَكُمْ لَا تَرْجُوْنَ لِلّٰهِ وَقَارًا ۟ۚ
شما را چه شده است که از عظمت [و شکوه] الله نمیترسید؟
التفاسير:
14
:
71
وَقَدْ خَلَقَكُمْ اَطْوَارًا ۟
در حالی که شما را طی مراحل گوناگون آفرید.
التفاسير:
15
:
71
اَلَمْ تَرَوْا كَیْفَ خَلَقَ اللّٰهُ سَبْعَ سَمٰوٰتٍ طِبَاقًا ۟ۙ
آیا نمیبینید که الله چگونه هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفرید؟
التفاسير:
16
:
71
وَّجَعَلَ الْقَمَرَ فِیْهِنَّ نُوْرًا وَّجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا ۟
و ماه را در میان آسمانها مایۀ روشنایی قرار داد، و خورشید را چراغ [فروزانی] گردانید؟
التفاسير:
17
:
71
وَاللّٰهُ اَنْۢبَتَكُمْ مِّنَ الْاَرْضِ نَبَاتًا ۟ۙ
و الله شما را همچون گیاهی از زمین رویانید.
التفاسير:
18
:
71
ثُمَّ یُعِیْدُكُمْ فِیْهَا وَیُخْرِجُكُمْ اِخْرَاجًا ۟
سپس شما را به آن [زمین] بازمیگرداند و بار دیگر شما را بیرون میآورَد.
التفاسير:
19
:
71
وَاللّٰهُ جَعَلَ لَكُمُ الْاَرْضَ بِسَاطًا ۟ۙ
و الله زمین را برای شما گسترده ساخت.
التفاسير:
20
:
71
لِّتَسْلُكُوْا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا ۟۠
تا از راههای پهناورِ آن [به سوی مقصد خود] رفت و آمد کنید».
التفاسير:
21
:
71
قَالَ نُوْحٌ رَّبِّ اِنَّهُمْ عَصَوْنِیْ وَاتَّبَعُوْا مَنْ لَّمْ یَزِدْهُ مَالُهٗ وَوَلَدُهٗۤ اِلَّا خَسَارًا ۟ۚ
نوح گفت: «پروردگارا، آنها از من نافرمانی نمودند و از کسی پیروی کردند که مال و فرزندش، چیزی جز زیانکاری بر او نیفزوده است.
التفاسير:
22
:
71
وَمَكَرُوْا مَكْرًا كُبَّارًا ۟ۚ
و [آن پیشوایان گمراه،] نیرنگِ بزرگی به کار بردند
التفاسير:
23
:
71
وَقَالُوْا لَا تَذَرُنَّ اٰلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَّلَا سُوَاعًا ۙ۬— وَّلَا یَغُوْثَ وَیَعُوْقَ وَنَسْرًا ۟ۚ
و گفتند: معبودان خود را رها نکنید؛ و [به خصوص] «وَدّ» و «سَواع» و «یَغوث» و «یَعوق» و «نَسر» را [رها نکنید].
التفاسير:
24
:
71
وَقَدْ اَضَلُّوْا كَثِیْرًا ۚ۬— وَلَا تَزِدِ الظّٰلِمِیْنَ اِلَّا ضَلٰلًا ۟
به راستی آنها بسیاری را گمراه کردند؛ و [تو ای پروردگار،] ستمکاران را جز گمراهی میفزای».
التفاسير:
25
:
71
مِمَّا خَطِیْٓـٰٔتِهِمْ اُغْرِقُوْا فَاُدْخِلُوْا نَارًا ۙ۬— فَلَمْ یَجِدُوْا لَهُمْ مِّنْ دُوْنِ اللّٰهِ اَنْصَارًا ۟
[سرانجام، آنان] به کیفرِ گناهانشان [همگی] غرق شدند؛ آنگاه در آتش [دوزخ] درآورده شدند و در برابر [عذاب] الهی، یاور [و مددکاری] برای خود نیافتند.
التفاسير:
26
:
71
وَقَالَ نُوْحٌ رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَی الْاَرْضِ مِنَ الْكٰفِرِیْنَ دَیَّارًا ۟
نوح گفت: «پروردگارا، هیچیک از کافران را بر روی زمین باقی مگذار.
التفاسير:
27
:
71
اِنَّكَ اِنْ تَذَرْهُمْ یُضِلُّوْا عِبَادَكَ وَلَا یَلِدُوْۤا اِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا ۟
چرا که اگر آنها را باقی گذاری، بندگانت را گمراه میکنند و جز [نسلی] بدکار و کافر به وجود نمیآورند.
التفاسير:
28
:
71
رَبِّ اغْفِرْ لِیْ وَلِوَالِدَیَّ وَلِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِنًا وَّلِلْمُؤْمِنِیْنَ وَالْمُؤْمِنٰتِ ؕ— وَلَا تَزِدِ الظّٰلِمِیْنَ اِلَّا تَبَارًا ۟۠
پروردگارا، مرا و پدر و مادرم و هر کسی را که با ایمان وارد خانۀ من شود، و [تمام] مردان مؤمن و زنان مؤمن را بیامرز؛ و ستمکاران را جز هلاکت [و نابودی] میفزای».
التفاسير:
