அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு - الترجمة اليونانية
பக்க எண்:
84
:
18
إِنَّا مَكَّنَّا لَهُۥ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَءَاتَيۡنَٰهُ مِن كُلِّ شَيۡءٖ سَبَبٗا
Πράγματι, Εμείς του δώσαμε δύναμη στη γη, και του δώσαμε για κάθε πράγμα τα μέσα (και τη γνώση για) να το πετύχει.
التفاسير:
85
:
18
فَأَتۡبَعَ سَبَبًا
Έτσι, ακολούθησε έναν δρόμο.
التفاسير:
86
:
18
حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَغۡرِبَ ٱلشَّمۡسِ وَجَدَهَا تَغۡرُبُ فِي عَيۡنٍ حَمِئَةٖ وَوَجَدَ عِندَهَا قَوۡمٗاۖ قُلۡنَا يَٰذَا ٱلۡقَرۡنَيۡنِ إِمَّآ أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّآ أَن تَتَّخِذَ فِيهِمۡ حُسۡنٗا
Ώσπου όταν έφτασε στη δύση του ήλιου, τον είδε (τον ήλιο) σαν να δύει σε μία θερμή πηγή (με μαύρη λάσπη) και βρήκε εκεί έναν (άπιστο) λαό. Είπαμε: «Ω, Δου-Αλ-Καρνάιν! Ή να (τους) τιμωρήσεις (αν αρνούνται την πίστη), ή να τους φέρεσαι με καλοσύνη (με το να τους διδάξεις την πίστη).»
التفاسير:
87
:
18
قَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوۡفَ نُعَذِّبُهُۥ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَىٰ رَبِّهِۦ فَيُعَذِّبُهُۥ عَذَابٗا نُّكۡرٗا
Είπε (ο Δου-Αλ-Καρνάιν): «Όσο για όποιον αδικεί (επιμένοντας στην απιστία), θα τον τιμωρήσουμε, έπειτα (την Ημέρα της Κρίσεως) θα επιστρέψει στον Κύριό του και θα τον τιμωρήσει με ένα τρομερό μαρτύριο.
التفاسير:
88
:
18
وَأَمَّا مَنۡ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَلَهُۥ جَزَآءً ٱلۡحُسۡنَىٰۖ وَسَنَقُولُ لَهُۥ مِنۡ أَمۡرِنَا يُسۡرٗا
Και όσο για όποιον πιστεύει (στον Αλλάχ) και κάνει ενάρετες πράξεις, θα έχει (από τον Κύριό του στη Μέλλουσα Ζωή) την καλύτερη ανταμοιβή, και θα του πούμε (στην εγκόσμια ζωή) καλά λόγια.»
التفاسير:
89
:
18
ثُمَّ أَتۡبَعَ سَبَبًا
Έπειτα, ακολούθησε άλλον έναν δρόμο.
التفاسير:
90
:
18
حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَطۡلِعَ ٱلشَّمۡسِ وَجَدَهَا تَطۡلُعُ عَلَىٰ قَوۡمٖ لَّمۡ نَجۡعَل لَّهُم مِّن دُونِهَا سِتۡرٗا
Ώσπου όταν έφτασε στην ανατολή του ήλιου, τον είδε (τον ήλιο) να ανατέλλει πάνω από ανθρώπους, για τους οποίους δεν κάναμε κανένα πέπλο να τους καλύψει απ' αυτόν (τον ήλιο) [δηλ. είτε δεν είχαν βουνά και δέντρα, είτε η γη τους δεν ήταν κατάλληλη για να χτιστούν σπίτια, είτε ο ήλιος έλαμπε εκεί σχεδόν όλη την ημέρα ενώ η νύχτα ήταν μικρή].
التفاسير:
91
:
18
كَذَٰلِكَۖ وَقَدۡ أَحَطۡنَا بِمَا لَدَيۡهِ خُبۡرٗا
Παρομοίως (έκανε μ' αυτόν τον λαό όπως έκανε με τον προηγούμενο), και πράγματι περικλείουμε με τη γνώση Μας ό,τι είχε (ο Δου-Αλ-Καρνάιν ή εκείνος ο λαός και το πως ζούσε εκεί).
التفاسير:
92
:
18
ثُمَّ أَتۡبَعَ سَبَبًا
Έπειτα, ακολούθησε άλλον έναν δρόμο.
التفاسير:
93
:
18
حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ بَيۡنَ ٱلسَّدَّيۡنِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَوۡمٗا لَّا يَكَادُونَ يَفۡقَهُونَ قَوۡلٗا
Ώσπου όταν έφτασε (σε ένα άνοιγμα) ανάμεσα σε δύο φράγματα (δύο βουνά ή δύο οροσειρές), βρήκε μπροστά τους, ανθρώπους που δύσκολα καταλάβαιναν τα λόγια (των άλλων, λόγω της απομόνωσής τους από τους άλλους ανθρώπους).
التفاسير:
94
:
18
قَالُواْ يَٰذَا ٱلۡقَرۡنَيۡنِ إِنَّ يَأۡجُوجَ وَمَأۡجُوجَ مُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَهَلۡ نَجۡعَلُ لَكَ خَرۡجًا عَلَىٰٓ أَن تَجۡعَلَ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَهُمۡ سَدّٗا
Είπαν: «Ω, Δου-Αλ-Καρνάιν! Πράγματι, οι Γωγ και Μαγώγ σκορπίζουν το κακό στη γη. Θα μπορούμε να σου δώσουμε κάποια πληρωμή και να κάνεις ένα φράγμα ανάμεσα σε μας και αυτούς;»
التفاسير:
95
:
18
قَالَ مَا مَكَّنِّي فِيهِ رَبِّي خَيۡرٞ فَأَعِينُونِي بِقُوَّةٍ أَجۡعَلۡ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُمۡ رَدۡمًا
Είπε (ο Δου-Αλ-Καρνάιν): «Αυτό που μου έδωσε ο Κύριός μου από δύναμη (και εξουσία) είναι καλύτερο (από όποια πληρωμή και να μου προσφέρετε). Βοηθήστε με λοιπόν με δύναμη (από άνδρες και εργαλεία), και θα κάνω ανάμεσα σε σας και αυτούς, ένα μπάζωμα (φράγμα).
التفاسير:
96
:
18
ءَاتُونِي زُبَرَ ٱلۡحَدِيدِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا سَاوَىٰ بَيۡنَ ٱلصَّدَفَيۡنِ قَالَ ٱنفُخُواْۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَعَلَهُۥ نَارٗا قَالَ ءَاتُونِيٓ أُفۡرِغۡ عَلَيۡهِ قِطۡرٗا
Φέρτε μου κομμάτια σιδήρου [ή βράχους σιδήρου].» Ώσπου όταν ίσιωσε (το μπάζωμα και το χτίσιμο) ανάμεσα στα δύο βουνά, είπε: «(Ανάψτε φωτιά και) φυσήξτε (σ' αυτή)», ώσπου όταν το έκανε φωτιά, είπε: «Φέρτε μου λιωμένο χαλκό να τον χύσω πάνω του.»
التفاسير:
97
:
18
فَمَا ٱسۡطَٰعُوٓاْ أَن يَظۡهَرُوهُ وَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ لَهُۥ نَقۡبٗا
Έτσι, δεν μπορούσαν (οι λαοί Γωγ και Μαγώγ) να το υπερνικήσουν, ούτε μπορούσαν να το τρυπήσουν.
التفاسير:
