அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு - ஜார்ஜிய மொழிபெயர்ப்பு (பணிகள் நடைபெற்று கொண்டிருக்கிறது)
பக்க எண்:
144
:
7
قَالَ يَٰمُوسَىٰٓ إِنِّي ٱصۡطَفَيۡتُكَ عَلَى ٱلنَّاسِ بِرِسَٰلَٰتِي وَبِكَلَٰمِي فَخُذۡ مَآ ءَاتَيۡتُكَ وَكُن مِّنَ ٱلشَّٰكِرِينَ
(ღმერთმა) უთხრა: ეი, მუსა! უეჭველად მე შენ გამოგარჩიე ადამიანთა შორის ჩემს მიერ მონიჭებული შუამავლირი მისიითა და ჩემი სიტყვით, მაშ აიღე ის, რაც შენთვის მიბოძებია და იყავ მადლიერთაგანი!
التفاسير:
145
:
7
وَكَتَبۡنَا لَهُۥ فِي ٱلۡأَلۡوَاحِ مِن كُلِّ شَيۡءٖ مَّوۡعِظَةٗ وَتَفۡصِيلٗا لِّكُلِّ شَيۡءٖ فَخُذۡهَا بِقُوَّةٖ وَأۡمُرۡ قَوۡمَكَ يَأۡخُذُواْ بِأَحۡسَنِهَاۚ سَأُوْرِيكُمۡ دَارَ ٱلۡفَٰسِقِينَ
ჩვენ მას ფილებზე[1] დავუწერეთ ყოველგვარი რჩევა-დარიგება[2] და ყველა დეტალი.[3] მაშ აიღე იგი მთელი სერიოზულობით და შენს ხალხსაც უბრძანე, შეუდგეს მის საუკეთესო ფორმით აღსრულებას! მალე გიჩვენებთ უღირსთა სამყოფელს.
التفاسير:
146
:
7
سَأَصۡرِفُ عَنۡ ءَايَٰتِيَ ٱلَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَإِن يَرَوۡاْ كُلَّ ءَايَةٖ لَّا يُؤۡمِنُواْ بِهَا وَإِن يَرَوۡاْ سَبِيلَ ٱلرُّشۡدِ لَا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلٗا وَإِن يَرَوۡاْ سَبِيلَ ٱلۡغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلٗاۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَكَانُواْ عَنۡهَا غَٰفِلِينَ
ჩემს აიათებს/სასწაულებს დავაშორებ მათ, რომელნიც უსამართლოდ მედიდურობენ დედამიწაზე, მათ ყველა აიათიც/სასწაულიც რომ დაინახონ მაინც არ ირწმუნებენ მას, რომ დაინახონ სწორი გზა, გზად არ დაიდგენენ მას; მრუდე გზას თუკი ნახავენ, გზად აირჩევენ მას, იმიტომ რომ მათ უარყვეს ჩვენი აიათები/სასწაულები და უგულისყურონი იყვნენ მის მიმართ.
التفاسير:
147
:
7
وَٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَلِقَآءِ ٱلۡأٓخِرَةِ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡۚ هَلۡ يُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
ხოლო რომელთაც უარყვეს ჩვენი აიათები/სასწაულები და შეხვედრა უკანასკნელი,[1] ამაოდ იქცა მათი ნამოქმედარი,[2] განა სხვა რამ მიეზღვებათ გარდა იმისა რასაც სჩადიოდნენ?!
التفاسير:
148
:
7
وَٱتَّخَذَ قَوۡمُ مُوسَىٰ مِنۢ بَعۡدِهِۦ مِنۡ حُلِيِّهِمۡ عِجۡلٗا جَسَدٗا لَّهُۥ خُوَارٌۚ أَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّهُۥ لَا يُكَلِّمُهُمۡ وَلَا يَهۡدِيهِمۡ سَبِيلًاۘ ٱتَّخَذُوهُ وَكَانُواْ ظَٰلِمِينَ
მუსას ხალხმა მის შემდეგ,[1] თავიანთი (ოქროს) სამკაულებისგან დაიდგინეს ხბოს სხეული,[2] რომელიც ბღავოდა.[3] ნუთუ ვერ ხედავენ, რომ მას არ შეუძლია მათთან საუბარი და ვერც ჭეშმარიტ გზაზე დააკვალიანებს მათ?! (სათაყვანებლად) აირჩიეს იგი და იყვნენ უსამართლონი.[4]
التفاسير:
149
:
7
وَلَمَّا سُقِطَ فِيٓ أَيۡدِيهِمۡ وَرَأَوۡاْ أَنَّهُمۡ قَدۡ ضَلُّواْ قَالُواْ لَئِن لَّمۡ يَرۡحَمۡنَا رَبُّنَا وَيَغۡفِرۡ لَنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ
ხოლო როცა მოინანიეს[1] და ნახეს რომ მართლაც გზააბნევაში იმყოფებიან, თქვეს: თუ არ შეგვიწყალებს ჩვენი ღმერთი და არ გვაპატიებს, უთუოდ ჩვენ ვიქნებით წაგებულთაგნნი!
التفاسير:
