அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான அசர்பைஜானி மொழிபெயர்ப்பு
பக்க எண்:
188
:
7
قُل لَّآ أَمۡلِكُ لِنَفۡسِي نَفۡعٗا وَلَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ وَلَوۡ كُنتُ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ لَٱسۡتَكۡثَرۡتُ مِنَ ٱلۡخَيۡرِ وَمَا مَسَّنِيَ ٱلسُّوٓءُۚ إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ وَبَشِيرٞ لِّقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ
Ey Muhamməd! De: "Mən Allahın istədiyindən başqa özümə nə bir fayda verməyə, nə də bir zərəri özümdən uzaqlaşdırmağa qadirəm. Bu, yalnız Allahın ixtiyarında olan bir işdir. Allahın mənə öyrətdiyindən başqa bir şey bilmirəm. Mən qeybi bilmirəm. Əgər qeybi bilsəydim, əvvəlcədən hər şeyi bilib, sonunun necə qurtaracağını bildiyimə görə, əlbəttə, özüm üçün xeyir artıraran səbəblərdən yapışardım və özümü pisliklərdən qoruyardım. Mən sadəcə, Allah tərəfindən göndərilən bir elçiyəm. Mən, mənim uca və pak olan Allahın elçisi olduğuma iman gətirib, mənim gətirdiyimə inanan bir qövm üçün Onun ağrılı-acılı əzabı ilə qorxudan, Allah qatında böyük savabla müjdələyənəm".
التفاسير:
189
:
7
۞ هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ وَجَعَلَ مِنۡهَا زَوۡجَهَا لِيَسۡكُنَ إِلَيۡهَاۖ فَلَمَّا تَغَشَّىٰهَا حَمَلَتۡ حَمۡلًا خَفِيفٗا فَمَرَّتۡ بِهِۦۖ فَلَمَّآ أَثۡقَلَت دَّعَوَا ٱللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنۡ ءَاتَيۡتَنَا صَٰلِحٗا لَّنَكُونَنَّ مِنَ ٱلشَّٰكِرِينَ
Ey kişi və qadınlar! Sizi tək bir candan, Adəmdən - aleyhissəlam -, Adəmdən də - aleyhissəlam - onun zövcəs Həvvanı yaradan Odur. Allah Həvvanı Adəm onunla ünsiyyət bağlayıb, rahatlıq tapsın deyə onun qabırğasından yaratdı. Adəm zövcəsinə yaxınlıq etdikdə, zövcəsi yüngül bir yüklə yükləndib hamilə qaldı. Hamiləliyin ilkin vaxtı olduğu üçün heç özüdə bunu hiss etmədi. Həvva bir müddət ağırlıq hiss etmədən onu bətnində gəzdirdi. Bətnindəki körpəsi böyüyüb, ağırlaşdığı zaman hər ikisidə: "Ey Rəbbimiz! Əgər Sən bizə bütün əzaları sağlam bir övlad versən, əlbəttə, Sənin nemətlərinə şükür edənlərdən olarıq" – deyə Allaha dua etdilər.
التفاسير:
190
:
7
فَلَمَّآ ءَاتَىٰهُمَا صَٰلِحٗا جَعَلَا لَهُۥ شُرَكَآءَ فِيمَآ ءَاتَىٰهُمَاۚ فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
Allah onların hər ikisinin duasına cavab verib, onlara, dua edib istədikləri kimi onlara sağlam bir övlad verdikdə isə özlərinə verdiyi övladda Allaha şəriklər qoşaraq, onu Allahdan başqasının qul edib, uşağa Abdul haris (Əkinçinin qulu) adı verdilər. Allah isə hər bir şərikdən ucadır. Rəbbliyə və ilahlığa layiq olan yalnız Odur.
التفاسير:
191
:
7
أَيُشۡرِكُونَ مَا لَا يَخۡلُقُ شَيۡـٔٗا وَهُمۡ يُخۡلَقُونَ
Məgər onlar bu bütləri və başqalarını ibadətdə Allaha şəriklərmi qoşurlar? Axi onlar o bütlərin heç bir şey yaratmadığlarını və ibadətə layiq olmadığlarını bilirlər. Əksinə, onlar özləri məxluqdurlar. Elə isə o bütləri necə Allaha şərik qoşurlar?!
التفاسير:
192
:
7
وَلَا يَسۡتَطِيعُونَ لَهُمۡ نَصۡرٗا وَلَآ أَنفُسَهُمۡ يَنصُرُونَ
Bu ibadət olunanlar, nə onlara ibadət edənlərə, nə də ki, özlərinə yardım etmək iqtidarında deyillər. Axi belə bir halda necə onlara ibadət edirlər?!
التفاسير:
193
:
7
وَإِن تَدۡعُوهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ لَا يَتَّبِعُوكُمۡۚ سَوَآءٌ عَلَيۡكُمۡ أَدَعَوۡتُمُوهُمۡ أَمۡ أَنتُمۡ صَٰمِتُونَ
Ey Müşriklər! Siz Allahdan başqa özünüzə ilah qəbul etdiyniz bütləri doğru yola çağırsanız, onlar sizin çağırışınızı qəbul edib, sizin ardınızca gəlməzlər. Onları çağırsanız da, sussanız da onlar üçün fərqi yoxdur. Çünki onlar anlamayan, eşitməyən və danışa bilməyən sadəcə cansız bir əşyadırlar.
التفاسير:
194
:
7
إِنَّ ٱلَّذِينَ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ عِبَادٌ أَمۡثَالُكُمۡۖ فَٱدۡعُوهُمۡ فَلۡيَسۡتَجِيبُواْ لَكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
Ey Müşriklər! Sizin Allahdan qeyri ibadət etdikləriniz Allahın yaratdığı məxluqlardır. Onlarda Allahın qullarıdır və sizin kimi məxluqdurlar. Bununla belə siz onlardan daha üstünsünüz, çünki siz dirisiniz, danışırsınız, gəzirsiniz, eşidib və görürsünüz. Amma ibadət ediyiniz bütlər isə heç də belə deyillər. Əgər iddainızda doğru deyirsinizsə, elə isə onları çağırın, qoy sizə cavab versinlər.
التفاسير:
195
:
7
أَلَهُمۡ أَرۡجُلٞ يَمۡشُونَ بِهَآۖ أَمۡ لَهُمۡ أَيۡدٖ يَبۡطِشُونَ بِهَآۖ أَمۡ لَهُمۡ أَعۡيُنٞ يُبۡصِرُونَ بِهَآۖ أَمۡ لَهُمۡ ءَاذَانٞ يَسۡمَعُونَ بِهَاۗ قُلِ ٱدۡعُواْ شُرَكَآءَكُمۡ ثُمَّ كِيدُونِ فَلَا تُنظِرُونِ
Məgər özünüzə ilah qəbul etdiyiniz bu bütlərin öz ehtiyaclarını ödəmək üçün gəzib-dolaşan ayaqlarımı vardır? Yoxsa sizi müdafiə edən qüvvətli əlləri vardır?! Yoxsa onların sizin görmədiyiniz şeyləri görüb o haqqda sizə xəbər gözləri vardır?! Yoxsa onların sizin eşidib bilmədiyiniz şeyləri eşidib sizə bildirən qulaqları vardır?! Əgər o bütləriniz bütün bu şeylərdən məhrumdurlarsa o zaman onlardan mənfəət umub, zərərdən qorunmaq üçün necə onlara ibadət edirsiniz?! Ey Peyğəmbər! O müşriklərə de: "Çağırın Allahla bərabər tutduğunuz ilahlarınızı, sonra mənim əzabıma qarşı hiylə qurun və mənə heç möhlət də verməyin!".
التفاسير:
இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:
• في الآيات بيان جهل من يقصد النبي صلى الله عليه وسلم ويدعوه لحصول نفع أو دفع ضر؛ لأن النفع إنما يحصل من قِبَلِ ما أرسل به من البشارة والنذارة.
• Bu ayələr, xeyiri cəlb edib, zərəri uzaqlaşdırmaq üçün Peyğəmbərə (sallallahu aleyhi və səlləm) üz tutub ona dua edənin cahil olduğunu bəyan edir. Çünki xeyirin hasil olması, onun ilə göndərilən müjdə və xəbərdarlığa əməl etməklə mümkündür.
• جعل الله بمنَّته من نوع الرجل زوجه؛ ليألفها ولا يجفو قربها ويأنس بها؛ لتتحقق الحكمة الإلهية في التناسل.
• Nəsilin artmasında olan ilahi hikmətə görə və kişi qadınla ünsiyyət qurub, ona əziyyət verməməsi üçün Allah qadını kişi kimi bəşər növündən etmişdir.
• لا يليق بالأفضل الأكمل الأشرف من المخلوقات وهو الإنسان أن يشتغل بعبادة الأخس والأرذل من الحجارة والخشب وغيرها من الآلهة الباطلة.
• Məxluqatın ən fəzilətlisi, ən kamili və ən şərəflisi olan insana, daşdan və ya taxtadan düzəldilmiş batil ilahlara ibadət etməsi yaraşmaz.
