அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான அசர்பைஜானி மொழிபெயர்ப்பு
பக்க எண்:
53
:
12
۞ وَمَآ أُبَرِّئُ نَفۡسِيٓۚ إِنَّ ٱلنَّفۡسَ لَأَمَّارَةُۢ بِٱلسُّوٓءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّيٓۚ إِنَّ رَبِّي غَفُورٞ رَّحِيمٞ
Əzizin arvadı sözünə davam edib dedi: "Mən günaha meyil etdiyimə görə özümə bəraət qazandırıb, nəfsimi təmizə çıxarmaq istəmirəm. Çünki, Allahın rəhm edib pis əməllərdən qoruduğu kəslər müstəsna olmaqla, insanın nəfsi daim ona istədiyi şeylərə meyil etdirir və nəfsi də bu şeylərdən çəkindirmək çox çətindir. Həqiqətən, Rəbbim Ona tövbə edən qullarını bağışlayandır və onlara qarşı rəhmlidir".
التفاسير:
54
:
12
وَقَالَ ٱلۡمَلِكُ ٱئۡتُونِي بِهِۦٓ أَسۡتَخۡلِصۡهُ لِنَفۡسِيۖ فَلَمَّا كَلَّمَهُۥ قَالَ إِنَّكَ ٱلۡيَوۡمَ لَدَيۡنَا مَكِينٌ أَمِينٞ
Hökmdar Yusufun ona yaxılan iftiradan təmiz çıxdığını, üstəlik, onun elm sahibi olduğunu bildikdən sonra, öz əyanlarına dedi: "Onu mənim yanıma gətirin! Onu özümə məsləhətçi edəcəyəm". Hökmdar Yusufla söhbət edib, onun elmindən və ağlından agah olduqdan sonra, Yusufa: "Ey Yusuf: Sən bu gündən etibarən bizim yanımızda yüksək məqam sahibi və etibarlı bir insan oldun" – dedi.
التفاسير:
55
:
12
قَالَ ٱجۡعَلۡنِي عَلَىٰ خَزَآئِنِ ٱلۡأَرۡضِۖ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٞ
Yusif Hökmdara dedi: "Misir diyarınada xəzinələrini və azuqələrin qorunmasını mənə tapşır. Çünki mən özümə etibar edilən, mal-dövləti qoruyanam və mənə həvalə edilən işləri idarə edilməsini bilənəm".
التفاسير:
56
:
12
وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي ٱلۡأَرۡضِ يَتَبَوَّأُ مِنۡهَا حَيۡثُ يَشَآءُۚ نُصِيبُ بِرَحۡمَتِنَا مَن نَّشَآءُۖ وَلَا نُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
Biz Yusifi ona atılan böhtandan təmizə çıxarıb, zindandan xilas edərək ona nemətimizdən bəxş etdik. Eləcə də onu, Misir diyarında bərqərar edib nemətimizdən ona bəxş etdik. Beləliklə, o, Misirdə könlü istədiyi yerə gedib, orada qala bilirdi. Biz dünyada istədiyimiz qulumuza Öz mərhəmətimizi nəsib edirik və yaxşı iş görənlərin mükafatını əsla zay etmirik, əksinə, onların mükafatını əskidilmədən, kamil bir şəkildə veririk.
التفاسير:
57
:
12
وَلَأَجۡرُ ٱلۡأٓخِرَةِ خَيۡرٞ لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ
Allaha iman gətirən, Onun əmrlərini yerinə yetirib qadağalarından çəkinərək Ondan qorxan kimsələr üçün, əlbəttə ki, Allahın axirətdə hazırladığı mükafatı dünya mükafatından daha xeyirlidir.
التفاسير:
58
:
12
وَجَآءَ إِخۡوَةُ يُوسُفَ فَدَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَعَرَفَهُمۡ وَهُمۡ لَهُۥ مُنكِرُونَ
Yusifin qardaşları öz yükləri ilə Misir torpağlarına gəlib onun yanına daxil oldular. Yusif o saat onların öz qardaşları olduqlarını bildi, onlar isə uzun bir vaxt ötdüyündən, həm də Yusifin zahiri görünüşü dəyişdiyi səbəbindən onun öz qardaşları olduğunu bilmədilər. Çünki onlar Yusifi quyuya atdıqları zaman o, kiçik bir uşaq idi.
التفاسير:
59
:
12
وَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمۡ قَالَ ٱئۡتُونِي بِأَخٖ لَّكُم مِّنۡ أَبِيكُمۡۚ أَلَا تَرَوۡنَ أَنِّيٓ أُوفِي ٱلۡكَيۡلَ وَأَنَا۠ خَيۡرُ ٱلۡمُنزِلِينَ
Yusif onların istədikləri ərzaq və azuqə yüklərini verdi. Onlar, özlərinin atabir qardaşları olduğunu, lakin həmən qardaşın atalarının yanında qaldığını Yusifə xəbər verdikdən sonra, Yusif onlara dedi: "Atabir qardaşınızı yanıma gətirin ki, sizə daha bir dəvə əlavə ərzaq və azuqə verim! Məgər mənim ölçüyə tam riayət etdiyimi, heç bir əskiklik etmədiyimi və mənim qonaq qarşılayanların ən yaxşısı olduğumu görmürsünüz?!
التفاسير:
60
:
12
فَإِن لَّمۡ تَأۡتُونِي بِهِۦ فَلَا كَيۡلَ لَكُمۡ عِندِي وَلَا تَقۡرَبُونِ
Əgər onu yanıma gətirməsəniz, sizin atabir qardaşınız olduğu iddanızın yalan olduğu üzə çıxacaq. Əgər belə olarsa, daha sizə bir qab belə ərzaq və azuqə verilməyəcək və özünüz də ondan sonra mənin diyarıma yaxınlaşmayın!"
التفاسير:
61
:
12
قَالُواْ سَنُرَٰوِدُ عَنۡهُ أَبَاهُ وَإِنَّا لَفَٰعِلُونَ
Onlar Yusifə dedilər: "Onu sənin yanına gətirməyimizi atasından xahiş edəcək və bu işdə atasını razı salmaq üçün əlimizdən gələni edəcəyik. Əlbəttə ki, bizdən tələb etdiyini əskiltmədən mütləq yerinə yetirəcəyik".
التفاسير:
62
:
12
وَقَالَ لِفِتۡيَٰنِهِ ٱجۡعَلُواْ بِضَٰعَتَهُمۡ فِي رِحَالِهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَعۡرِفُونَهَآ إِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ
Yusif, öz xidmətçilərinə dedi: "Onların taxıl əvəzinə ödədikləri mallarını da yüklərinin içinə qoyun ki, ailələrinin yanına döndükdə onlardan satın almadığımızı anlaslınlar, çünki bu, onların Yusifə verdikləri sözlərində doğru olmalarını isbat etmək və Yusifin onlardan yüklərini qəbul etmək üçün özlərini ikinci dəfə mənim yanıma qardaşları ilə qayıdmağa məcbur edəcəkdir".
التفاسير:
63
:
12
فَلَمَّا رَجَعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَبِيهِمۡ قَالُواْ يَٰٓأَبَانَا مُنِعَ مِنَّا ٱلۡكَيۡلُ فَأَرۡسِلۡ مَعَنَآ أَخَانَا نَكۡتَلۡ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ
Onlar atalarının yanına qayıtdıqda, Yusifin onlara gözəl bir şəkildə xidmət etdiyini danışaraq atalarına belə dedilər: "Atacan! Əgər qardaşımızı özümüzlə aparmasaq, bundan sonra bizə ərzaq verilməyəcək. Elə isə onu bizimlə göndər. Əgər sən onu bizimlə göndərsən, biz yenə də ərzaq ala bilərik. Şübhəsiz ki, biz onun sənə sağ-salamat qayıdana qədər qoruyacağımıza söz veririk".
التفاسير:
இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:
• من أعداء المؤمن: نفسه التي بين جنبيه؛ لذا وجب عليه مراقبتها وتقويم اعوجاجها.
• Möminin düşmənlərindən biri də, elə onun öz nəfsidir. Buna görə də insan, daima imanını yoxlamalı və özündə olan çatışmamazlığları doldurmalıdır.
• اشتراط العلم والأمانة فيمن يتولى منصبًا يصلح به أمر العامة.
• İnsanların ümumi məsləhəti üçün hər hansı bir vəzifəyə gətirilən insanın elmli və etibarlı insan olması şərtdir.
• بيان أن ما في الآخرة من فضل الله، إنما هو خير وأبقى وأفضل لأهل الإيمان.
• Allahın axirətdə olan lütfü, iman əhli üçün daha xeyirli və daha əfzəl olmasının bəyanı.
• جواز طلب الرجل المنصب ومدحه لنفسه إن دعت الحاجة، وكان مريدًا للخير والصلاح.
• Xeyir və islah etmək istəyən bir kimsənin, ehtiyac anında özünü öyüb müəyyən bir vəzifəni tələb etməsi caizdir.
