அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான அசாம் மொழிபெயர்ப்பு
95
:
10
وَلَا تَكُوْنَنَّ مِنَ الَّذِیْنَ كَذَّبُوْا بِاٰیٰتِ اللّٰهِ فَتَكُوْنَ مِنَ الْخٰسِرِیْنَ ۟
আপুনি কেতিয়াও সেইসকল লোকৰ অন্তৰ্ভুক্ত নহ'ব যিসকলে আল্লাহৰ স্পষ্ট প্ৰমাণ আৰু যুক্তিক অস্বীকাৰ কৰিছে। অন্যথা ইয়াৰ ফলত আপুনি সেইসকল লোকৰ অন্তৰ্ভুক্ত হৈ যাব, যিসকলে কুফুৰী কৰাৰ কাৰণে নিজে নিজকে বিনাশৰ গৰালত ঠেলি দি নিজকে ক্ষতি সাধন কৰিছে। দৰাচলতে এই সতৰ্কতা হৈছে সন্দেহ আৰু অস্বীকাৰৰ ক্ষতি তথা ভয়াৱহতা বৰ্ণনা কৰা উদ্দেশ্যে, অন্যথা নবী হৈছে নিৰ্দোষী নিৰপৰাধ, তেওঁৰ ফালৰ পৰা এনেকুৱা কোনো কৰ্ম কেতিয়াও সম্ভৱ নহয়।
التفاسير:
இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:
• وجوب الثبات على الدين، وعدم اتباع سبيل المجرمين.
দ্বীনৰ ওপৰত অবিচল থকা অনিবাৰ্য তথা অপৰাধীসকলৰ পথ অনুসৰণৰ পৰা বিৰত থকা অপৰিহাৰ্য।
• لا تُقْبل توبة من حَشْرَجَت روحه، أو عاين العذاب.
মূমুৰ্ষ ব্যক্তিৰ অথবা নিজ চকুৰে শাস্তি প্ৰত্যক্ষ কৰা ব্যক্তিৰ তাওবা গ্ৰহণযোগ্য নহয়।
• أن اليهود والنصارى كانوا يعلمون صفات النبي صلى الله عليه وسلم، لكن الكبر والعناد هو ما منعهم من الإيمان.
ইয়াহুদী আৰু খৃষ্টানসকলৰ ওচৰত নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামৰ গুণ তথা বৈশিষ্ট্যৰ জ্ঞান আছিল। কিন্তু সিহঁতৰ অহংকাৰ আৰু স্বৈৰাচাৰীতাই ঈমান পোষণ কৰাত সিহঁতক বাধা প্ৰদান কৰিছিল।
