அரபு மொழி - சொற்களின் அர்த்தங்கள்
142
:
37
فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ
فَالْتَقَمَهُ: ابْتَلَعَهُ.
مُلِيمٌ: آتٍ بِمَا يُلَامُ عَلَيْهِ.
مُلِيمٌ: آتٍ بِمَا يُلَامُ عَلَيْهِ.
التفاسير:
