د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - اوزبکي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
د مخ نمبر:
24
:
48
وَهُوَ ٱلَّذِي كَفَّ أَيۡدِيَهُمۡ عَنكُمۡ وَأَيۡدِيَكُمۡ عَنۡهُم بِبَطۡنِ مَكَّةَ مِنۢ بَعۡدِ أَنۡ أَظۡفَرَكُمۡ عَلَيۡهِمۡۚ وَكَانَ ٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرًا
У шундай Зотки, мушрикларнинг қўлларини сизлардан тўсди. Ўшанда улардан саксон чоғли одам Ҳудайбияга сизларга бир ёмонлик қилиш учун келгандилар. Сизларнинг қўлларингизни эса улардан тўсди. Уларни ўлдирмадинглар, уларга озор бермадинглар. Асир олиш имконингиз бўла туриб, ҳаммасини қўйиб юбординглар. Аллоҳ қилаётган ишларингизни кўриб тургувчидир. Бирон ишингиз У Зотдан махфий қолмас.
التفاسير:
25
:
48
هُمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَصَدُّوكُمۡ عَنِ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ وَٱلۡهَدۡيَ مَعۡكُوفًا أَن يَبۡلُغَ مَحِلَّهُۥۚ وَلَوۡلَا رِجَالٞ مُّؤۡمِنُونَ وَنِسَآءٞ مُّؤۡمِنَٰتٞ لَّمۡ تَعۡلَمُوهُمۡ أَن تَطَـُٔوهُمۡ فَتُصِيبَكُم مِّنۡهُم مَّعَرَّةُۢ بِغَيۡرِ عِلۡمٖۖ لِّيُدۡخِلَ ٱللَّهُ فِي رَحۡمَتِهِۦ مَن يَشَآءُۚ لَوۡ تَزَيَّلُواْ لَعَذَّبۡنَا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنۡهُمۡ عَذَابًا أَلِيمًا
Улар шундай кимсалардирки, Аллоҳга ва Расулига куфр келтирдилар. Сизларни Масжидул-Ҳаромдан тўсдилар. Қурбонликлар ҳибс қилиниб, сўйиладиган жойига етиб боришига йўл қўймадилар. Улар орасида сизлар билмаган, танимаган мўмин кишилар ва мўмина аёллар бўлиб, кофирларга қўшиб уларни ҳам билмасдан ўлдириб юборишингиз мумкин бўлиб қолмаганида эди, натижада айбдорга айланиб, хун тўлашингизга тўғри келиб қолмаганида эди, Аллоҳ сизларга жанг қилишингизга рухсат берган бўларди. Аллоҳ Ўзи истаган одамни, масалан, Маккада қолган мўминларни Ўз раҳматига олиши учун сизларнинг қўлларингизни улардан тўсди, жанг қилишга изн бермади. Агар Маккадаги кофирлар мўминлардан ажралган ҳолда турганларида эди, Аллоҳ ва Расулига куфр келтирган бадбахтларни қаттиқ, аламли азоблаган бўлар эдик.
التفاسير:
26
:
48
إِذۡ جَعَلَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي قُلُوبِهِمُ ٱلۡحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِ فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ وَعَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَأَلۡزَمَهُمۡ كَلِمَةَ ٱلتَّقۡوَىٰ وَكَانُوٓاْ أَحَقَّ بِهَا وَأَهۡلَهَاۚ وَكَانَ ٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٗا
Ўшанда Аллоҳга ва Расулига куфр келтирганлар қалбларига ҳақиқат эмас, ҳавойи нафс риштаси билан боғланадиган жоҳилият ҳамиятини жойлаб олдилар-да, Ҳудайбия йили Пайғамбар алайҳиссаломнинг Маккага киришларига қаршилик қилдилар. У Зотнинг Маккага кириб боришлари ўзларининг мағлубиятини англатишидан хавфсирадилар. Бас, Аллоҳ Ўзининг ҳузуридан Пайғамбар алайҳиссалом ва мўминларга бир хотиржамлик, ором индирди. Шу билан улар мушрикларга қарши қаҳр, ғазаб билан эмас, хотиржамлик, босиқлик билан турдилар. Аллоҳ мўминларга ҳақ калимасини, "Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ", деган тақво калимасини лозим қилди. Унинг ҳаққини адо қилишга буюрди ва улар адо қилдилар. Бу калимага бошқалардан кўра мўминлар ҳақлироқ, лойиқроқ эдилар. Чунки Аллоҳ уларнинг қалбларида эзгулик борлигини билди. Аллоҳ ҳар бир нарсани Билгувчи бўлган Зотдир. Бирон нарса У Зотдан яширин қолмас.
التفاسير:
27
:
48
لَّقَدۡ صَدَقَ ٱللَّهُ رَسُولَهُ ٱلرُّءۡيَا بِٱلۡحَقِّۖ لَتَدۡخُلُنَّ ٱلۡمَسۡجِدَ ٱلۡحَرَامَ إِن شَآءَ ٱللَّهُ ءَامِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُءُوسَكُمۡ وَمُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَۖ فَعَلِمَ مَا لَمۡ تَعۡلَمُواْ فَجَعَلَ مِن دُونِ ذَٰلِكَ فَتۡحٗا قَرِيبًا
Аллоҳ Расулига тушини ҳақ ила рост айлади. Пайғамбар алайҳиссалом тушида саҳобалари билан бирга Масжидул-Ҳаромга душмандан хавфсирамасдан кириб борганди. Улардан айримлари сочларини тўла олдирган бўлсалар, бошқалари қисқартирган эдилар. Бас, эй мўминлар, сизларга нима фойдали бўлишини ўзларингиз эмас, Аллоҳ билди. Шунга кўра, Маккага кириб бориш ҳақидаги шу туш рўёбга чиқишидан олдин бошқа бир зафарни, яъни, Ҳудайбия сулҳи ва ундан кейинги Хайбар фатҳини амалга оширди. Хайбар Ҳудайбияда қатнашган мўминлар қўли билан фатҳ этилди.
التفاسير:
28
:
48
هُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ رَسُولَهُۥ بِٱلۡهُدَىٰ وَدِينِ ٱلۡحَقِّ لِيُظۡهِرَهُۥ عَلَى ٱلدِّينِ كُلِّهِۦۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدٗا
Аллоҳ шундай Зотки, Пайғамбари Муҳаммад алайҳиссаломни аниқ-тиниқ баён ва ҳақ дин, яъни, Ислом дини билан юборди. Токи Ислом унга қарши ҳамма динлардан ғолиб бўлсин. Шундай бўлишига Аллоҳнинг Ўзи гувоҳлик берди. Гувоҳ бўлишга Аллоҳнинг Ўзи кифоядир.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• الصد عن سبيل الله جريمة يستحق أصحابها العذاب الأليم.
Аллоҳнинг йўлидан тўсиш жиноятдир. Бу ишни қилганлар аламли азобга лойиқдирлар.
• تدبير الله لمصالح عباده فوق مستوى علمهم المحدود.
Аллоҳнинг бандаларига нима фойда бўлишига қараб тадбир қилиши уларнинг ўзлари қилган тадбирлардан юксакроқдир.
• التحذير من استبدال رابطة الدين بحمية النسب أو الجاهلية.
Дин риштасини қариндошчилик ёки жоҳилият риштасига алмаштириб юборишдан огоҳлантириляпти.
• ظهور دين الإسلام سُنَّة ووعد إلهي تحقق.
Ислом динининг ғолиб бўлиши қонуниятдир, илоҳий ваъдадир, юз бериши муқаррардир.
