د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - تايلنډي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه.
130
:
6
يَٰمَعۡشَرَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ رُسُلٞ مِّنكُمۡ يَقُصُّونَ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِي وَيُنذِرُونَكُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَاۚ قَالُواْ شَهِدۡنَا عَلَىٰٓ أَنفُسِنَاۖ وَغَرَّتۡهُمُ ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا وَشَهِدُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَنَّهُمۡ كَانُواْ كَٰفِرِينَ
และเราได้กล่าวแก่พวกเขาในวันกิยามะฮ์ว่า “โอ้หมู่มนุษย์และญินเอ๋ย บรรดาเราะสูลจากพวกเจ้ามิได้มายังพวกเจ้า -ซึ่งพวกเขามาจากมนุษย์- เพื่อทำการบอกเล่าแก่พวกเจ้าในสิ่งที่อัลลอฮ์ทรงประทานลงมาให้แก่พวกเขา และตักเตือนพวกเจ้าให้เกรงกลัววันแห่งการพบกันของพวกเจ้ในวันกิยามะฮ์หรอกหรือ? พวกเขากล่าวว่า “ใช่ เราขอยอมรับว่าบรรดาเราะซูลของพระองค์ได้ทำการบอกกล่าวแก่พวกเราแล้ว และเราขอยอมรับถึงวันแห่งการพบกันในวันนี้(วันกิยามะฮ์) แต่เราได้ปฏิเสธบรรดาเราะสูลของพระองค์ และเราได้ปฏิเสธวันแห่งการพบกันในวันกิยามะฮ์นี้” และชีวิตความเป็นอยู่ที่สวยหรูและสุขสบายที่ไม่มั่งคงแห่งโลกนี้ได้หลอกล่อพวกเขา และพวกเขาก็ได้ยืนยันแก่ตัวของพวกเขาเองว่า แท้จริงพวกเขาตอนอยู่ในโลกดุนยานั้นเป็นผู้ที่ปฏิเสธอัลลอฮ์และบรรดาเราะสูลของพระองค์ การยอมรับและการศรัทธานั้นไม่ได้เกิดปรโยชน์ใดๆแก่พวกเขาเลย เพราะเวลาของมันได้หมดไปแล้ว
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• سُنَّة الله في الضلال والهداية أنهما من عنده تعالى، أي بخلقه وإيجاده، وهما من فعل العبد باختياره بعد مشيئة الله.
เป็นเกณฑ์ของอัลลอฮ์ต่อการให้หลงและการให้ทางนำ ซึ่งทั้งสองนั้นมาจากพระองค์ นั่นก็คือด้วยการสร้างและการบังเกิดของพระองค์ และทั้งสองนั้น มาจากการกระทำของบ่าวด้วยการเลือกของเขาเอง หลังความประสงค์ของอัลลอฮ์
• ولاية الله للمؤمنين بحسب أعمالهم الصالحة، فكلما زادت أعمالهم الصالحة زادت ولايته لهم والعكس.
การคุ้มครองช่วยเหลือของอัลลอฮ์แก่บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลายนั้น เป็นไปตามคุณธรรมความดีของพวกเขา เมื่อคุณธรรมความดีของพวกเขาเพิ่มขึ้น ความการคุ้มครองการช่วยเหลือของพระองค์ต่อพวกเขาก็จะเพิ่มขึ้นตามไปด้วย และในทางกลับกันก็เช่นกัน
• من سُنَّة الله أن يولي كل ظالم ظالمًا مثله، يدفعه إلى الشر ويحثه عليه، ويزهِّده في الخير وينفِّره عنه.
ส่วนหนึ่งจากกฎเกณฑ์ของอัลลอฮ์คือการให้ผู้อธรรมมีอำนาจเหนือผู้อธรรมเช่นกัน โดยผลักดันเขาไปสู่ความชั่วและสนับสนุนเขาต่อสิ่งนั้น และให้เขามักน้อยในความดีและละทิ้งมัน
