د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
د مخ نمبر:
19
:
57
وَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا بِاللّٰهِ وَرُسُلِهٖۤ اُولٰٓىِٕكَ هُمُ الصِّدِّیْقُوْنَ ۖۗ— وَالشُّهَدَآءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ ؕ— لَهُمْ اَجْرُهُمْ وَنُوْرُهُمْ ؕ— وَالَّذِیْنَ كَفَرُوْا وَكَذَّبُوْا بِاٰیٰتِنَاۤ اُولٰٓىِٕكَ اَصْحٰبُ الْجَحِیْمِ ۟۠
و کسانی‌که به الله و رسولانش بدون گذاشتن تفاوت میان آنها ایمان آورده‌اند، اینها همان راستان و گواهان نزد پروردگارشان هستند که پاداش گرامیِ آماده‌شده، و نوری را که در مقابل و سمت راست‌شان در روز قیامت پیش می‌رود دارند، و کسانی‌که به الله و رسولانش کفر ورزیده‌اند، و آیات نازل‌شدۀ ما بر رسولانمان را تکذیب کرده‌اند، اینها ساکنان جهنم هستند، که در روز قیامت در آن وارد می‌شوند و برای همیشه در آن می‌مانند، و از آن درآورده نمی‌شوند.
التفاسير:
20
:
57
اِعْلَمُوْۤا اَنَّمَا الْحَیٰوةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَّلَهْوٌ وَّزِیْنَةٌ وَّتَفَاخُرٌ بَیْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِی الْاَمْوَالِ وَالْاَوْلَادِ ؕ— كَمَثَلِ غَیْثٍ اَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهٗ ثُمَّ یَهِیْجُ فَتَرٰىهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یَكُوْنُ حُطَامًا ؕ— وَفِی الْاٰخِرَةِ عَذَابٌ شَدِیْدٌ ۙ— وَّمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللّٰهِ وَرِضْوَانٌ ؕ— وَمَا الْحَیٰوةُ الدُّنْیَاۤ اِلَّا مَتَاعُ الْغُرُوْرِ ۟
بدانید که زندگی دنیا محل بازی بدن‌ها و سرگرمی دل‌ها و زیوری است که با آن آراستگی می‌گیرید، و میان شما وسیلۀ فخرفروشی است با اموال و کالاهایی که در آن وجود دارد، و نازیدنی است به اموال و فرزندان زیاد؛ مانند بارانی که گیاهش کشاورزان را به شگفت آورد، سپس طولی نکشد که این گیاه سبز و خرم، خشک گردد، و - ای بیننده- آن را پس از سرسبز بودنش زرد می‌بینی، سپس الله آن را قطعات ریز و درهم‌شکسته‌ای قرار می‌دهد، و در آخرت عذاب سختی برای کافران و منافقان است، و برای بندگان مؤمن الله آمرزش گناهان و رضایتی از جانب او تعالی است. و زندگی دنیا جز کالایی نابودشدنی که هیچ ثباتی ندارد نیست. پس هرکس متاع نابودشدنی دنیا را بر نعمت‌های آخرت ترجیح دهد به تحقیق که زیان‌دیده و فریب‌خورده است.
التفاسير:
21
:
57
سَابِقُوْۤا اِلٰی مَغْفِرَةٍ مِّنْ رَّبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا كَعَرْضِ السَّمَآءِ وَالْاَرْضِ ۙ— اُعِدَّتْ لِلَّذِیْنَ اٰمَنُوْا بِاللّٰهِ وَرُسُلِهٖ ؕ— ذٰلِكَ فَضْلُ اللّٰهِ یُؤْتِیْهِ مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَاللّٰهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیْمِ ۟
- ای مردم- بر انجام اعمال صالح مانند توبه و سایر عبادت‌هایی که با آنها به آمرزش گناهان‌تان می‌رسید از یکدیگر پیشی بگیرید، تا از این طریق به بهشتی برسید که پهنایش مانند پهنای آسمان و زمین است. الله این بهشت را برای کسانی‌که به او و رسولانش ایمان آورده‌اند آماده ساخته است. این پاداش، بخشش الله است که آن را برای هر یک از بندگانش بخواهد عطا می‌کند، و الله سبحانه دارای بخششی بزرگ بر بندگان مؤمن خویش است.
التفاسير:
22
:
57
مَاۤ اَصَابَ مِنْ مُّصِیْبَةٍ فِی الْاَرْضِ وَلَا فِیْۤ اَنْفُسِكُمْ اِلَّا فِیْ كِتٰبٍ مِّنْ قَبْلِ اَنْ نَّبْرَاَهَا ؕ— اِنَّ ذٰلِكَ عَلَی اللّٰهِ یَسِیْرٌ ۟ۙ
هیچ مصیبتی در زمین اعم از خشکسالی و غیر آن به مردم نمی‌رسد، و هیچ مصیبتی در خودشان به آنها نمی‌رسد مگر قبل از اینکه مخلوقات را بیافرینیم در لوح محفوظ ثبت شده است. به‌راستی‌که این کار بر الله آسان است.
التفاسير:
23
:
57
لِّكَیْلَا تَاْسَوْا عَلٰی مَا فَاتَكُمْ وَلَا تَفْرَحُوْا بِمَاۤ اٰتٰىكُمْ ؕ— وَاللّٰهُ لَا یُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُوْرِ ۟ۙ
و - ای مردم- این امر به آن سبب است که بر آنچه از دست داده‌اید اندوهگین نشوید، و به نعمت‌هایی که به شما عطا کرده است بیش از حد شاد نگردید. به‌راستی‌که الله هیچ متکبری را که با آنچه الله به او عطا کرده است بر مردم فخرفروشی می‌کند دوست ندارد.
التفاسير:
24
:
57
١لَّذِیْنَ یَبْخَلُوْنَ وَیَاْمُرُوْنَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ ؕ— وَمَنْ یَّتَوَلَّ فَاِنَّ اللّٰهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیْدُ ۟
کسانی‌که در آنچه انفاق آن برای‌شان واجب است بخل می‌ورزند، و دیگران را به بخل امر می‌کنند زیان‌دیده هستند، و هرکس از طاعت الله روی بگرداند هرگز به الله زیان نخواهد رساند و فقط به خودش زیان می‌رساند؛ زیرا الله همان ذات بی‌نیازی است که به طاعت بندگانش نیازی ندارد، و در هر حالی ستوده‌شده است.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• الزهد في الدنيا وما فيها من شهوات، والترغيب في الآخرة وما فيها من نعيم دائم يُعينان على سلوك الصراط المستقيم.
زهد در دنیا و لذت‌هایش و ترغیب به آخرت و نعمت‌های جاویدانش بر پیمودن راه راست کمک می‌کند.
• وجوب الإيمان بالقدر.
وجوب ایمان به تقدیر.
• من فوائد الإيمان بالقدر عدم الحزن على ما فات من حظوظ الدنيا.
یکی از فواید ایمان به تقدیر، غم‌نخوردن بر آن دسته از بهره دنیا است که از دست برود.
• البخل والأمر به خصلتان ذميمتان لا يتصف بهما المؤمن.
بخل و امر به آن، دو خصلت ناپسند است که در مؤمنان وجود ندارد.
